патралява́ць
‘некаторы час траляваць - падцягваць, падвозіць драўніну ад месца нарыхтоўкі да дарогі ці да месца сплаву; лавіць каго-небудзь; пракладваць дарогу, шлях; ісці, рухацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
патралю́ю |
патралю́ем |
| 2-я ас. |
патралю́еш |
патралю́еце |
| 3-я ас. |
патралю́е |
патралю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
патралява́ў |
патралява́лі |
| ж. |
патралява́ла |
| н. |
патралява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
патралю́й |
патралю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
патралява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аблу́дны, -ая, -ае.
1. Які апусціўся, збіўся з правільнай жыццёвай дарогі.
А. чалавек.
2. Ілжывы, няправільны, памылковы.
А. шлях.
|| наз. аблу́днасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэйс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Шлях транспартнага сродку (судна, самалёта, аўтамабіля) па пэўным маршруце.
Аўтобусны р.
Дальнія рэйсы.
|| прым. рэ́йсавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мая́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Вежа з сігнальнымі агнямі на беразе мора або вострава, якія паказваюць шлях караблям.
|| прым. мая́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цярні́сты прям., перен., книжн. терни́стый;
◊ ц. шлях — терни́стый путь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прае́зджы, -ая, -ае.
1. Які праязджае міма.
Праезджыя людзі.
Многа праезджых (наз.).
2. Пра шлях: прыгодны, прызначаны для язды.
Праезджая дарога.
Праезджая частка вуліцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́дступ, -у, м.
1. гл. падступіць.
2. звычайна мн. -ы, -аў. Месца, шлях для падыходу, прыбліжэння да чаго-н.
Баі ішлі на подступах да горада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
азна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.
1. Вызначыць характэрныя рысы чаго-н., даць фармуліроўку чаму-н.
А. геаграфію як навуку.
2. Паказаць кірунак, шлях каму-, чаму-н.; вылучыць на фоне чаго-н.
А. шлях да перамогі.
3. Абумовіць сабой, прадвызначыць.
Вялікая падзея азначыла прыход новага ў жыцці.
|| незак. азнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. азначэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цеплатра́са, ‑ы, ж.
Лінія, шлях цеплаправода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́рты, -аў, адз. на́рта, -ы, ДМ -рце, ж.
Доўгія, вузкія сані ў народаў Поўначы для язды на сабаках або аленях.
|| прым. на́ртавы, -ая, -ае.
Н. шлях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)