джэ́рсі, нескл., н.

Шарсцяная або шаўковая вязаная тканіна, а таксама адзенне з такой тканіны.

[Англ. jersey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Тоўстая баваўняная або шарсцяная тканіна з чорных і карычневых нітак.

[Ад фр. camelot — тканіна з шэрсці ангорскай казы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Грубая валасяная (шарсцяная) адзежа, якую надзявалі на голае цела пустэльнікі-манахі ў знак пакоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́рус, ‑у, м.

1. Кручаная мяккая каляровая шарсцяная пража. Вязаць з гарусу.

2. Баваўняная тканіна, падобная на шарсцяную.

[Польск. harus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Камлёт ’саматканая шарсцяная спадніца больш высокай якасці, чым андарак’ (Юрч., Бяльк.), ’андарак’ (чачэр., Жыв. сл.), ’суконная або шарсцяная тканіна’ (Гарэц.), камлот ’тоўстая баваўняная або шарсцяная тканіна з чорных і карычневых нітак’. Відавочна, праз рус. мову з ням. Kamelol або з франц. camelot ’тканіна з воўны ангорскай казы’ (Фасмер, 2, 175).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́ўдра, ‑ы, ж.

Пасцельная рэч, якой накрываюцца. Шарсцяная коўдра. □ Накрыўшыся з галавою коўдрай, спаў самы меншы пляменнік Якуб, найлепшы дзядзькаў прыяцель. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шавіёт, ‑у, М ‑віёце, м.

Лёгкая, мяккая, крыху варсістая шарсцяная ці паўшарсцяная тканіна, якая ідзе на шыццё верхняй вопраткі. Касцюм з шавіёту.

[Англ. cheviot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарсцяны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да шэрсці. Шарсцяное валакно. // Які знаходзіцца, змяшчаецца ў шэрсці. Шарсцяны воск. Шарсцяны тлушч.

2. Звязаны з перапрацоўкай шэрсці, з гандлем шэрсцю і пад., а таксама з вытворчасцю вырабаў з яе. Шарсцяная прамысловасць. Шарсцяная мануфактура.

3. Зроблены з шэрсці. Шарсцяныя ніткі. Шарсцяныя пальчаткі. □ Жанчына прапанавала Ўладзіміру Ільічу шарсцяную хустку, але ён адмовіўся. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Камашы́рка ’шарсцяная хустка з махрамі’ (горац., хоц., Мат. Маг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарно́ўка ’тонкая шарсцяная хустка з кветкамі’ (карэліц., Жыв. сл.). Гл. тараноўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)