крымча́не, ‑чан; адз. крымчанін, ‑а, м.; крымчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. крымчанкі, ‑нак; ж.

Жыхары Крыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даві́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выцісканнем соку з садавіны, агародніны. // Прызначаны для гэтай мэты. Давільны прэс. Давільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заварны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыгатоўваецца папярэдняй варкай, заваркай прадуктаў. Заварное пірожнае. Заварное цеста.

2. Прызначаны для заваркі. Заварны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датча́не, ‑чан; адз. датчанін, ‑а, м.; датчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. датчанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англіча́не, ‑чан; адз. англічанін, ‑а, м.; англічанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. англічанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Англіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапалча́нін, -а, мн. -ча́не і (з ліч. 2, 3, 4) -ча́ніны, -ча́н, м., чый або з кім.

Той, хто служыць або служыў у адным палку з кім-н., таварыш па палку.

|| ж. аднапалча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднасяльча́нін, -а, мн. -ча́не і (з ліч. 2, 3, 4) -ча́ніны, -ча́наў і -ча́н, м., чый або з кім.

Жыхар або ўраджэнец сяла ў дачыненні да каго-н. з гэтага ж сяла.

|| ж. аднасяльча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссыпны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ссыпкі. Ссыпныя аперацыі. // Які служыць, прызначаны для ссыпання чаго‑н. Ссыпны пункт. Ссыпны свіран. Ссыпны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)