Verbum

невычарпа́льны, -ая, -ае.

Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты.

Невычарпальныя багацці.

|| наз. невычарпа́льнасць, -і, ж.

незаме́нны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць, вельмі патрэбны.

Н. спецыяліст.

|| наз. незаме́ннасць, -і, ж.

цяжкапрахо́дны, -ая, -ае.

Такі, па якім або праз які цяжка прайсці.

Цяжкапраходнае балота.

|| наз. цяжкапрахо́днасць, -і, ж.

непазбы́ўны, -ая, -ае (разм.).

Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца.

Непазбыўная туга.

|| наз. непазбы́ўнасць, -і, ж.

непапра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які немагчыма або цяжка паправіць.

Непапраўная памылка.

Здарылася непапраўнае (наз.).

|| наз. непапра́ўнасць, -і, ж.

непрала́зны, -ая, -ае (разм.).

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца.

Непралазная багна.

|| наз. непрала́знасць, -і, ж.

дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго. (разм.).

Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.

У лесе цяжка д.

укако́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што) (разм., груб.).

Забіць, пазбавіць жыцця.

Маральна цяжка нават ворага ў.

несуце́шны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць; моцны па сіле праяўлення.

Н. боль.

|| наз. несуце́шнасць, -і, ж.