экспрэ́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цягнік, аўтобус, параход і пад., якія ідуць з вялікай хуткасцю і спыняюцца толькі на галоўных прыпынках, станцыях.

|| прым. экспрэ́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начны́, -а́я, -о́е.

1. гл. ноч.

2. Такі, які бывае ноччу

Начная праца.

Н. цягнік.

3. Такі, актыўнасць якога прыпадае на ноч (аб некаторых жывёлах, насякомых, раслінах).

Начная птушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся і даімча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; зак. (разм.).

Вельмі хутка дабегчы, даехаць, даляцець да якога-н. месца.

Цягнік хутка дамчаўся да сталіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тава́рны, -ая, -ае.

1. гл. тавар.

2. Які мае адносіны да перавозкі тавараў.

Т. цягнік.

Таварная станцыя.

3. Які з’яўляецца таварам (звычайна аб прадуктах сельскай гаспадаркі; спец.).

Таварнае збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эшало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Баявое, аператыўнае пастраенне.

2. Цягнік, а таксама іншы від транспарту спецыяльнага прызначэння для масавых перавозак.

Воінскі э.

Э. з нафтай.

|| прым. эшало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тарката́ць ’выдаваць бесперапынныя гукі, трэлі’ (ігн., Сл. ПЗБ). Укр. торкота́ти ’тарахцець’, польск. tarkotać ’грукатаць (пра матор, цягнік)’, славац. trkotať ’балбатаць’. Гукапераймальнае ўтварэнне, аналагічнае да туркатаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэзерво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў запасе, у рэзерве. Рэзервовы фонд. Рэзервовы цягнік. Рэзервовая армія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ры́хлік ’акучнік’ (міёр., Нар. сл.). Ад ры́хліць (гл.) з дапамогай суф. ‑ік‑ як цягні́к, кры́цік ’сноп накрываць мэндлікі’ (Пра словаўтваральны тып глядзі Сцяцко, Афікс. наз., 41–42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

Паехаць, пайсці, накіравацца ў дарогу.

А. ў падарожжа.

Цягнік адправіўся ў чатыры гадзіны.

◊

Адправіцца да святых на чай — памерці.

|| незак. адпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. адпраўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сямі...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які складаецца з сямі якіх-н. адзінак, змяшчае сем адзінак, напр.: сямізначны, сямідзённы, сямігадзінны;

2) які адносіцца да сямі, да сёмага, напр. сямігадзінны (цягнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)