Verbum

адыхо́длівы і адхо́длівы, -ая, -ае.

Які хутка і лёгка супакойваецца пасля злосці, гневу, раздражнення; здольны хутка забываць крыўду.

У яе сэрца адыходлівае.

|| наз. адыхо́длівасць, -і, ж. і адхо́длівасць, -і, ж.

уско́расці, прысл.

У хуткім часе, неўзабаве, хутка.

У. адказ быў атрыманы.

по́дбегам, прысл.

Не вельмі хутка, трушком (пра бег чалавека).

Пусціцца п.

мімалё́тны, -ая, -ае.

1. Які пралятае або праходзіць міма, не затрымліваючыся.

2. Беглы, быстры.

М. позірк.

Мімалётная сустрэча.

3. Які хутка знікае, хутка праходзіць, непрацяглы.

Мімалётнае шчасце.

|| наз. мімалётнасць, -і, ж.

бяго́м, прысл.

Хутка пераступаючы нагамі, у тэмпе бегу; не шагам.

Прыпусціцца б.

міну́чы, -ая, -ае.

Такі, які хутка праходзіць, мінае; недаўгавечны.

Шчаслівы час — м.

сямімі́льны, -ая, -ае.

Даўжынёй у сем міль.

◊

Ісці сямімільнымі крокамі — вельмі хутка.

прамча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак.

1. Праехаць (у 1 знач.) вельмі хутка.

Прамчалася машына.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Хутка мінуць, прайсці (разм.).

Прамчаліся летнія месяцы.