дэпарта́мент, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: аддзел міністэрства, вышэйшай дзяржаўнай установы і пад.

Дзяржаўны д.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі і некаторых іншых краінах.

|| прым. дэпарта́менцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

містра́ль, ‑ю, м.

Халодны і моцны паўночна-заходні вецер, які дзьме асабліва зімой на міжземнаморскім ўзбярэжжы Францыі.

[Фр. mistral, ад лац. magistralis — кіруючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабуві́зм, ‑у, м.

Рэвалюцыйная плынь утапічна-камуністычнага кірунку, заснаваная Гракхам Бабёфам у канцы 18 ст. ў Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́н, ‑а, м.

1. Федэральная адзінка ў Швейцарыі.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі, Бельгіі і інш.

[Фр. canton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.

Баскская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаліцыяні́зм, ‑у, м.

Рух за скасаванне рабства неграў, які разгарнуўся ў 18–19 стст. у ЗША, Англіі, Францыі.

[Ад лац. abolitio — скасаванне, знішчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дафі́н, ‑а, м.

Тытул наследніка трону ў Францыі (да ліпеньскай рэвалюцыі 1830 г.). // Асоба, якая мела гэты тытул.

[Фр. dauphin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэмуазе́ль, нескл., ж.

Ветлівы зварот да дзяўчыны ў Францыі і некаторых іншых краінах, які далучаецца да імя або прозвішча.

[Фр. mademoiselle — паненка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарма́ндцы, ‑аў; адз. нармандзец, ‑дца, м.; нармандка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. нармандкі, ‑дак; ж.

Жыхары Нармандыі — гістарычнай вобласці Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парламента́рый, ‑я, м.

Член парламента. Камуністычныя парламентарыі Францыі і Бельгіі прыслалі ўраду Пілсудскага свой пратэст супраць расправы над Грамадой. Ліс.

[Ням. Parlamentarier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)