Verbum

адгу́л, -у, м.

1. гл. адгуляць.

2. мн. -ы, -аў. Час адпачынку за звышурочную працу.

Узяць а.

напагато́ў,

У выразе: узяць напагатоў (спец.) — аб прыёме, пры якім вінтоўка трымаецца ў стане гатоўнасці да стральбы.

не́адкуль, прысл.

Няма такога месца, адкуль можна было б узяць, узяцца, з’явіцца і пад.

Гасцей чакаць н.

до¹, нескл., н.

Першы гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Узяць верхняе до.

заме́ст, прыназ. з Р.

Узамен каго-, чаго-н.

Узяць адну кнігу з. другой.

Пайду на дзяжурства з. цябе.

абстрэ́л, -у, м.

Стральба па якой-н. цэлі.

Артылерыйскі а.

◊

Узяць (браць) пад абстрэл — рэзка крытыкаваць каго-н.

зарадзі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ро́дзіцца; зак.

Узяць пачатак, узнікнуць.

Зарадзілася задумка напісаць раман.

|| незак. зараджа́цца, -а́ецца.

крыху́, прысл.

1. У невялікай колькасці, нямнога.

Узяць к. солі.

Назбіраць к. грыбоў.

2. У нязначнай ступені.

К. падлячыцца.

рэва́нш, -у, м.

Адплата за паражэнне (у вайне, у гульні).

Узяць р.

Матч-р.

|| прым. рэва́ншны, -ая, -ае (кніжн.).