незаціка́ўлены, ‑ая, ‑ае.
1. Які не выяўляе цікавасці, увагі да чаго‑н.
2. Не звязаны матэрыяльнымі інтарэсамі з якой‑н. справай. Незацікаўленая асоба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фо́кус², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Лоўкі прыём, заснаваны на падмане зроку, увагі пры дапамозе хуткага і ўмелага руху, спрыту.
Дзіўны ф.
2. перан. Выдумка, хітрасць.
3. звычайна мн., перан. Капрызы, прычуды (разм.).
Вечныя фокусы з ядой.
|| прым. фо́кусны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Фокуснае мастацтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закі́даны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад закідаць.
2. у знач. прым. Пакінуты без увагі, недагледжаны. Алесік страшна закіданы і адзеты бядней за ўсіх. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассе́янасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць рассеянага.
2. Адсутнасць увагі, інтарэсу да чаго‑н. пэўнага. [Стары] нават маўчаць і слухаць умее з рассеянасцю, выказваючы знявагу да субяседніка. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акі́нуць, -ну, -неш, -не; акінь; -нуты; зак., каго-што.
Кінуць, пакінуць без увагі, догляду.
А. гаспадарку.
◊
Акінуць вокам (вачыма, позіркам) каго-што (разм.) — агледзець.
Як вокам акінуць, не акінуць вокам (разм.) — пра мноства каго-, чаго-н., вялікую прастору і пад.
|| незак. акіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і акі́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пяле́гаваць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак., каго-што.
Абл. Аддаваць шмат увагі каму‑, чаму‑н., любоўна даглядаць; песціць. Густыя светла-каштанавыя валасы, якіх.. [Чорны] ніколі не песціў і не пялегаваў, кучаравіліся самі сабой. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нуль (род. нуля́) м., в разн. знач. ноль, нуль;
○ абсалю́тны н. — абсолю́тный ноль;
◊ зве́сці да нуля́ — свести́ к нулю́;
н. ува́гі — ноль внима́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
занядба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Перастаць дбаць пра каго‑, што‑н., пакінуць каго‑, што‑н. без догляду, без увагі. Пасля смерці жонкі, якая была галавой у хаце, Трахім занядбаў гаспадарку. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сурдзі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Тое, што і сурдзіна.
•••
Пад сурдзінку — а) ціха, прыглушана. Каб не прыцягваць увагі пасажыраў, я іграў .. [жанчыне] ціха, пад сурдзінку. Рамановіч; б) тайком, употай, цішком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лясну́шка ’яблыня-дзічка’, ’яблык з дзікай яблыні’ (ушац., Жыв. сл.; беш., Нар. сл.; в.-дзв., Шатал.; Касп.). У выніку намінацыі выразу лясная яблыня. Аб суфіксе ‑ушк‑а гл. Сцяцко, Афікс. наз., 125. Годным увагі з’яўляецца круп. лясу́шкі ’дзічкі’ (Нар. сл.), у якім суфікс далучаецца да асновы lěs‑ (а не lěsьn‑). Аб семеме ’дзікі’ гл. лясны. Параўн. ля́саўка, лясоўка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)