Verbum

раско́л², -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Хуліган, задзіра.

Трэба супакоіць гэтага раскола.

счака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Пачакаць некаторы час.

Трэба с., пакуль схлыне натоўп.

філо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

Лодарнічаць, нічога не рабіць.

Даволі ф., трэба працаваць.

сантыме́нты, -аў (разм., іран.).

Праяўленне празмернай чуллівасці ў словах, учынках.

Не трэба разводзіць с.

сентымента́льнасць, -і, ж.

1. гл. сентыментальны.

2. Сентыментальныя паводзіны і ўчынкі.

Не трэба сентыментальнасцей.

ку́рыва, -а, н. (разм.).

Табака і наогул тое, што можна курыць.

Трэба купіць к.

ва́рта², безас., у знач. вык.

1. з інф. Неабходна, трэба, мае сэнс.

Гэты фільм в. паглядзець.

Над гэтым в. добра падумаць.

2. каму. Па заслугах, так і трэба.

Яму в., не трэба было так рабіць.

3. з інф. У саставе складаных сказаў абазначае ўмову хуткага з’яўлення наступных падзей.

В. задумацца, як нахлынуць успаміны.

◊

Гэ́та нікуды не варта; куды гэта варта — вельмі дрэнна, непрыстойна.

кветкаво́дства, -а, н.

Вырошчванне кветак як галіна садаводства.

Трэба развіваць к.

|| прым. кветкаво́дчы, -ая, -ае.

крыўдава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак.

Мець на каго-н. крыўду; крыўдзіцца.

Не трэба к.