лине́йный ліне́йны;
лине́йная геоме́трия мат. ліне́йная геаме́трыя;
лине́йная фу́нкция мат. ліне́йная фу́нкцыя;
лине́йная кома́нда воен., уст. ліне́йная кама́нда;
лине́йные ме́ры ліне́йныя ме́ры;
лине́йный кора́бль ліне́йны карабе́ль;
лине́йные войска́ ліне́йныя во́йскі;
лине́йная та́ктика ліне́йная та́ктыка;
лине́йная ско́рость физ. ліне́йная ско́расць (ху́ткасць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліне́йны
1. прил., в разн. знач. лине́йный;
~ная фу́нкцыя — мат. лине́йная фу́нкция;
~ныя во́йскі — лине́йные войска́;
~ная та́ктыка — лине́йная та́ктика;
л. дыспе́тчар — лине́йный диспе́тчер;
2. в знач. сущ., воен. лине́йный;
○ ~ная ху́ткасць (ско́расць) — лине́йная ско́рость;
~ныя ме́ры — лине́йные ме́ры;
л. карабе́ль — лине́йный кора́бль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэро́р, ‑у, м.
Палітыка расправы з палітычнымі і класавымі праціўнікамі з прымяненнем насілля аж да фізічнага знішчэння. Адзіночкі ў Лукішках былі разлічаны на аднаго чалавека, а сядзелі ў іх амаль заўсёды па два. А калі на волі разгараўся тэрор, дык і па тры. Машара. Дэспатычнае царскае самадзяржаўе, моцная ваенна-паліцэйска-бюракратычная дзяржаўная машына, тэрор і насілле, — вось што характарызавала парадкі Расіі пачатку ХХ ст. «Весці». // Памылковая і шкодная для рэвалюцыйнага руху тактыка партыі або асобных загаворшчыкаў, звязаная з арганізацыяй забойстваў дзяржаўных дзеячаў і адарваная ад рэвалюцыйнай барацьбы мае. Вопыт усёй гісторыі рускага рэвалюцыйнага руху, вопыт, які перасцерагае нас ад такіх прыёмаў барацьбы, як тэрор. Рускі тэрор быў і застаецца спецыфічна інтэлігенцкім спосабам барацьбы. Ленін. // Расправы над мірным насельніцтвам на акупіраванай тэрыторыі. У самай пушчы і вакол яе панаваў, пад выглядам барацьбы з партызанамі, бязлітасны тэрор. В. Вольскі.
•••
Белы тэрор — разгром рэвалюцыйных арганізацыя рабочага класа, масавыя арышты, забойствы рэвалюцыйных і прагрэсіўных дзеячаў як метад барацьбы буржуазнай контррэвалюцыі з рэвалюцыйным рухам.
Чырвоны тэрор — крайнія меры, якія прымае рэвалюцыйны ўрад для падаўлення супраціўлення класавых ворагаў і варожых дзеянняў унутранай і знешняй контррэвалюцыі.
[Ад лац. terror — страх, жах.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)