вы́езд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. выехаць.

2. Месца, праз якое выязджаюць.

В. на шашу.

3. Коні з экіпажам і вупражжу (уст.).

|| прым. выязны́, -а́я, -о́е.

Выязная сесія суда (па-за месцам работы). Выязныя вароты.

В. конь (не рабочы; уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрабава́нне ср., в разн. знач. тре́бование;

па ~нні суда́ — по тре́бованию суда́;

не зніжа́ць ~нняў — не снижа́ть тре́бований;

п. на дро́вы — тре́бование на дрова́;

прыпы́нак па ~нні — остано́вка по тре́бованию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да суда, да вядзення судовых спраў.

•••

Судны дзень гл. дзень.

Судны час гл. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касава́ць несов.

1. зачёркивать, черка́ть, чёркать, выма́рывать, мара́ть;

2. перен. (о законе и т.п.) упраздня́ть, отменя́ть;

3. перен. (о договоре, браке) расторга́ть;

4. юр. касси́ровать;

к. рашэ́нне суда́ — касси́ровать реше́ние суда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяджэ́нне, ‑я, н.

Сход, нарада членаў якога‑н. калектыву, арганізацыі для абмеркавання і вырашэння якіх‑н. пытанняў. Пасяджэнне Вучонага савета. Пасяджэнне таварыскага суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асто́й, ‑ю, м.

Цяжкае пачуццё, якое астаецца пасля якой‑н. падзеі, хвалявання, перажывання. Пасля суда над Баешкам усё ж астаецца нейкі цяжкі астой. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выязны́, ‑ая, ‑ое.

1. Звязаны з выездам куды‑н. Выязная сесія суда.

2. Прызначаны для выезду. Выязныя вароты.

3. Прызначаны для язды. Выязны конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змякчы́ць сов., в разн. знач. смягчи́ть;

з. ску́ру — смягчи́ть ко́жу;

з. боль — смягчи́ть боль;

з. святло́ — смягчи́ть свет;

з. прыгаво́р суда́ — смягчи́ть пригово́р суда́;

з. уда́р — смягчи́ть уда́р;

з. зы́чны гук — смягчи́ть согла́сный звук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяда́цель, ‑я, м.

Выбарны прадстаўнік для ўдзелу ў рабоце якой‑н. установы ў дарэвалюцыйнай Расіі.

•••

Народны засядацель — выбарны прадстаўнік працоўных, які ўдзельнічае ў рабоце народнага суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюзава́ць сов. и несов., в разн. знач. шлюзова́ть;

ш. раку́ — шлюзова́ть ре́ку;

ш. су́дны — шлюзова́ть суда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)