спыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыпыні́ць, прыпуні́ць ’спыніць рух на некаторы час; перастаць рабіць што-небудзь’; ’даць прыпынак, прытулак, схованку’ (ТСБМ, Яруш., ТС), пріпыніті ’спыніць, абразуміць’ (Бес.). Прэфіксальны дзеяслоў з коранем пін‑ (гл. пну, пяць). Аб змяненні і > ы ў корані гл. апыну́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

осади́ть​II сов.

1. (остановить) спыні́ць, асадзі́ць;

осади́ть ло́шадь на всём скаку́ спыні́ць (асадзі́ць) каня́ на ўсім скаку́;

2. (заставить попятиться) асадзі́ць наза́д, пада́ць наза́д;

осади́ наза́д! асадзі́ (пада́й) наза́д!;

3. (кого-л.) разг. асадзі́ць, спыні́ць, абарва́ць; см. оса́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спыняць — спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрыба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Перастаць рыбачыць; спыніць рыбную лоўлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыні́ць, -пыню́, -пы́ніш, -пы́ніць; -пы́нены; зак., каго-што.

Часова спыніць, затрымаць; сцішыць, зменшыць скорасць руху.

П. машыну.

П. каня.

П. гаворку.

|| незак. прыпыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыпыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прасе́чка ’перашкода’ (Нас.). Суфіксальны дэрыват ад прасячы (гл.). Да семантыкі параўн. рус. пресе́чь ’перарваць, спыніць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўсло́ва, -а, н.

Палавіна слова.

Напісаць п.

З паўслова разумець (з першых слоў, з намёку; разм.). На п. выклікаць каго-н. (для кароткай размовы; разм.). На паўслове спыніцца (рэзка спыніць пачатую гаворку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закры́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак.

1. гл. закрыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра магазіны, установы і пад.: спыніць работу.

Магазін закрыўся.

Выстаўка закрылася.

|| незак. закрыва́цца, -а́ецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)