падупа́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Які пачаў занепадаць.

Падупалая гаспадарка.

2. Слабы, хваравіты.

П. здароўем чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Кусок спарахнелага, гнілога дрэва.

2. перан. Хваравіты, слабы чалавек (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слабава́ты, ‑ся, ‑ае.

Не зусім слабы, трохі слабы. Слабаватае здароўе. Слабаватая памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыз, -у, м.

Слабы вецер, які дзьме днём з мора на бераг, а ноччу — з берага на мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэ́злы, -ая, -ае.

1. Які слаба расце, хілы (пра расліны).

2. Хваравіты, слабы, кволы.

|| наз. чэ́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неду́жный уст., обл. няду́жы, хвараві́ты; сла́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́мощный няду́жы; (слабый) сла́бы; (больной) хво́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́вший / упа́вший го́лос знясі́лены (сла́бы) го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худасо́чны, -ая, -ае.

1. Схуднелы, змарнелы.

Худасочная жанчына.

2. Пра расліны: слабы, кволы.

Худасочная бярозка.

|| наз. худасо́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неокре́пший

1. (не успевший окрепнуть) неакрэ́плы, нямо́цны; сла́бы;

2. (не набравший сил) яшчэ́ сла́бы, няду́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)