Verbum

збрысці́, збрыду́, збрыдзе́ш, збрыдзе́; збрыдзём, збрыдзяце́, збрыду́ць; збрыў, -рыла́, -ло́; збрыдзі́; зак. (разм.).

Сысці куды-н., пакінуўшы сваё месца.

Цяля некуды збрыло.

пераба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (разм.).

Пабачыць многа або многіх, зазнаць многае.

Колькі я ўсяго перабачыў за сваё жыццё.

адваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; -ваява́ны; зак.

1. каго-што. Вярнуць у барацьбе, у вайне.

А. сваю зямлю ў захопнікаў.

2. перан. Дамагчыся чаго-н. настойлівасцю.

А. пераходны сцяг.

3. Кончыць ваяваць (разм.).

Салдат сваё адваяваў.

4. Пазбавіцца сілы, моцы ваяваць (разм.).

Я ўжо стары, сваё адваяваў.

|| незак. адваёўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

ад’е́здзіць, -е́зджу, -е́здзіш, -е́здзіць; зак. (разм.).

1. што. Праездзіць некаторы час.

Машына ад’ездзіла дваццаць гадоў.

2. Перастаць ездзіць куды-н.

Я сваё ад’ездзіў.

адлётаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Скончыць лётаць.

Ён сваё адлётаў.

2. што. Прабыць у авіяцыі, пралётаць пэўны час (разм.).

Дзесяць гадоў адлётаў.

абсвіста́ць, -ві́шчу, -ві́шчаш, -ві́шча; -вішчы́; -віста́ны; зак., каго-што.

Свістам выказаць каму-н. сваё неадабрэнне, асуджэнне.

А. артыста.

|| незак. абсві́стваць, -аю, -аеш, -ае.

мі́на², -ы, мн. -ы, мін, ж.

Выраз твару.

◊

Рабіць вясёлую міну пры дрэннай гульні — за знешняй бесклапотнасцю старацца схаваць сваё незадавальненне, свае непрыемнасці.

асвіста́ць, асвішчу́, асві́шчаш, асві́шча; асвішчы́; асвіста́ны; зак., каго-што.

Свістам выказаць сваё незадавальненне, асуджэнне каго-, чаго-н.

А. артыста.

|| незак. асві́стваць, -аю, -аеш, -ае.

фатаграфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; незак.

Атрымліваць сваё адлюстраванне пры дапамозе фатаграфіі (у 1 знач.).

|| зак. сфатаграфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся.

|| наз. фатаграфава́нне, -я, н.