Verbum

своеўла́дны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. па сваёй волі, па сваім нораве; свавольны.

С. чалавек.

|| наз. своеўла́дства, -а, н.

надгля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто робіць надгляд.

|| ж. надгля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. надгля́дчыцкі, -ая, -ае.

ацэ́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўстанаўлівае, вызначае цану, робіць ацэнку чаго-н.

|| ж. ацэ́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

аза́ртны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення.

А. чалавек.

Азартная гульня.

|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.

ці́скальшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы друкарні, які робіць адбіткі набору на ручным станку.

|| ж. ці́скальшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

паясне́нне, -я, н.

1. гл. паясніць.

2. мн. -і, -яў. Заўвага, тлумачэнне, якое робіць што-н. больш зразумелым.

Паясненні да тэксту.

нячу́тны, -ая, -ае.

Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім, вельмі ціхі.

Прайсці нячутнымі крокамі.

|| наз. нячу́тнасць, -і, ж.

падгало́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне, якое робіць вышэйшым узгалоўе ў ложку, на крэслах у цырульнях, зубаўрачэбных кабінетах.

Падняць п.

мадэ́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які робіць мадэлі (у 1 і 2 знач.).

|| ж. мадэ́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

тпру, выкл.

Выкрык, якім спыняюць каня.

◊

Ні тпру, ні но (разм.) — нічога не робіць, нічога не распачынае, ніяк не выяўляе сябе.