Verbum

прагрэ́с, -у, м.

Паступальны рух наперад, паляпшэнне ў працэсе развіцця; проціл. рэгрэс.

П. навукі і тэхнікі.

Ісці па шляху прагрэсу.

станаўле́нне, -я, н.

Узнікненне, утварэнне чаго-н. у працэсе развіцця; набыццё пэўных прыкмет і форм.

С. народнай гаспадаркі.

С. характару.

антрапані́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

Раздзел анамастыкі, які вывучае антрапонімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. антрапанімі́чны, -ая, -ае.

цяжа́рнасць, -і, ж.

Стан жанчыны ў перыяд развіцця плода ў арганізме.

○

Пазаматачная цяжарнасць — цяжарнасць, пры якой плод развіваецца па-за маткай.

геало́гія, -і, ж.

Навука аб гісторыі развіцця, складзе і будове зямной кары, аб размяшчэнні ў ёй карысных выкапняў.

|| прым. геалагі́чны, -ая, -ае.

ро́сквіт, -у, М -віце, м.

1. гл. расквітнець, расцвісці.

2. Найвышэйшая ступень развіцця чаго-н., уздым.

Р. эканомікі краіны.

У росквіце сіл.

тапані́міка, -і, ДМ -міцы, ж. (спец.).

Раздзел мовазнаўства, які вывучае тапонімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

ку́калка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Насякомае на стадыі свайго развіцця, калі знікаюць лічынкавыя органы і развіваюцца органы дарослага насякомага.

ста́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Перыяд, ступень у развіцці чаго-н.

С. росту.

Апошняя с. развіцця хваробы.

|| прым. стады́йны, -ая, -ае (спец.).

статы́чны, -ая, -ае.

1. гл. статыка.

2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.

Статычны вобраз.

|| наз. статы́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).