разво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. развесці¹, развесціся¹.

2. Скасаванне шлюбу.

Бацька і маці ў разводзе.

Падаць на р.

Даць р.

|| прым. разво́дны, -ая, -ае.

Разводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што. Націснуўшы, раздушыць, расплюшчыць.

Р. ягады.

2. што. Разняць, развесці, расшчаміць (сціснутае).

Р. зубы.

|| незак. расціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расціска́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Рассунуць, развесці ў бакі што-н. зашмаргнутае.

Р. занавескі.

2. Развязаць завязанае пятлёй.

Р. шнурок.

|| незак. расшмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́дчык, ‑а, м.

Той, хто разводзіць каго‑, што‑н. (гл. развесці ў 1, 2, 5 знач.). Разведчык маста. Разведчык пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. разводзіць — развесці (у 2, 4–7 знач.) і разводзіцца — развесціся (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін). Размножыць каштоўную пароду коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -німі́; -ня́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць адно ад другога; раз’яднаць.

Р. кулак.

2. Развесці ў бакі тых, хто б’ецца.

Р. забіяк.

|| незак. разніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разніма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цягані́на ж., разг. волоки́та, каните́ль, проволо́чка;

◊ разве́сці ~ну — развести́ волоки́ту;

папяро́вая ц. — бума́жная волоки́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхапі́ць, -хаплю́, -хо́піш, -хо́піць; -хо́плены; зак. (разм.).

1. каго-што. Тое, што і расхапаць.

2. што. Хутка развесці, разамкнуць, разняць.

Р. рукі.

|| незак. расхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае і расхапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. расхо́пліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размно́жить сов.

1. (увеличить в количестве) размно́жыць;

2. (расплодить) разг. распладзі́ць, размно́жыць, разве́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)