Verbum

зненаві́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., каго-што.

Адчуць нянавісць да каго-, чаго-н.

Зненавідзеў яго назаўсёды.

З. аднастайную работу.

стара́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Імкненне зрабіць, выканаць што-н. старанна, дбайна; руплівасць.

Укласці ўсё с. ў работу.

нара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які выпісвае нарады на якую-н. работу.

|| ж. нара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

абюракра́ціць, -ра́чу, -ра́ціш, -ра́ціць; -ра́чаны; зак., каго-што (разм.).

Зрабіць бюракратам, бюракратычным.

А. работу канцылярыі.

|| незак. абюракра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

агітбрыга́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -га́д, ж.

Агітацыйная брыгада, якая вядзе агітацыйна-масавую работу.

А. выступіла перад выбаршчыкамі.

падрадзі́цца, -раджу́ся, -ра́дзішся, -ра́дзіцца; зак., з інф.

Узяцца, дамовіцца выканаць якую-н. работу.

П. рубіць зруб.

|| незак. падраджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

здзе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які выконвае здзельную работу.

|| ж. здзе́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. здзе́льшчыцкі, -ая, -ае.

зры́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.

|| ж. зры́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.