касе́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касца, належыць яму. Касецкія прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кушне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кушняра, належыць яму. Кушнерскія прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотао́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Аптычныя прылады, якія выкарыстоўваюцца ў фатаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́шчанне, ‑я, н.

Снасці, прылады, якімі што‑н. забяспечваецца; аснастка. Аснашчанне рыбалавецкага судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць або выкарыстоўваецца для канання, копкі ​1. Капальныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лязо́, -а́, мн. лёзы і (з ліч. 2, 3, 4) лязы́, лёзаў, н.

1. Востры край рэжучай ці сякучай прылады.

Л. сякеры, брытвы.

2. Тонкая стальная пласцінка для брыцця з двума завостранымі краямі.

|| прым. лязо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сігналіза́тар, ‑а, м.

Прылада для сігналізацыі; частка прылады, прызначаная для сігналізацыі. Аўтаматычны сігналізатар. Пажарны сігналізатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

більдапара́т, ‑а, М ‑раце, м.

Устарэлая назва прылады для перадачы па тэлеграфе малюнкаў, фатаграфіі, тэкстаў і пад.

[Ням. Bild — адлюстраванне, малюнак і Apparat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца самаловам. Самалоўныя прылады. Самалоўная снасць. // Які вядзецца пры дапамозе самаловаў. Самалоўны промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляме́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вымярэннем зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя работы. // Прызначаны для вымярэння зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)