Verbum

працаздо́льны, -ая, -ае.

Здольны да працы.

Працаздольная частка насельніцтва.

|| наз. працаздо́льнасць, -і, ж.

Страта працаздольнасці.

сто́ма, -ы, ж.

Зморанасць ад цяжкай працы ці якога-н. занятку.

Пад вечар найшла с.

твор, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадукт творчай працы (раман, карціна, архітэктурнае збудаванне і пад.).

па́ўза, -ы, мн. -ы, паўз і па́ўзаў, ж.

Кароткі перапынак у гучанні, гаворцы, працы і пад.

Першама́й, -я, м. (з вялікай літары).

Першае мая — дзень працы.

|| прым. першама́йскі, -ая, -ае.

П. парад.

спецво́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.

Спецыяльная вопратка, прызначаная для працы ў розных умовах.

Выдаць спецвопратку.

дакто́рка і до́ктарка, -і, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Жанчына-ўрач.

Прыступіла да працы новая д.

праду́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Прадмет як вынік чалавечай працы (апрацоўкі, перапрацоўкі, даследавання і пад.).

П. абмену.

Манаграфія — п. шматгадовай працы.

Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.

2. перан. Вынік, гістарычнае параджэнне чаго-н. (кніжн.).

Мова — п. гістарычнага развіцця грамадства.

зару́ка, -і, ДМ -ру́цы, ж.

Залог, гарантыя.

У працы з. нашых поспехаў.

|| прым. зару́чны, -ая, -ае.