пропи́танный

1. (увлажнённый) прамо́чаны;

2. (насыщенный) прася́кнуты, насы́чаны; см. пропита́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адда́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты любоўю і вернасцю да каго-, чаго-н.

А. змагар.

Адданыя справе людзі.

Аддана (прысл.) працаваць.

|| наз. адда́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утыліта́рны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Прасякнуты ўтылітарызмам.

Мець утылітарнае прызначэнне.

У. падыход да справы.

2. Прыкладны, вузкапрактычны.

Утылітарныя веды.

|| наз. утыліта́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парты́йны, -ая, -ае.

1. гл. партыя.

2. Які выражае інтарэсы партыі (у 1 знач.).

3. Прасякнуты пэўнай ідэалогіяй, які ажыццяўляе палітыку якой-н. партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

любо́ўны, -ая, -ае.

1. Які выражае любоў (у 3 знач.), прасякнуты любоўю.

Л. трохвугольнік.

Любоўная лірыка.

2. Вельмі ўважлівы, клапатлівы.

Любоўныя адносіны да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преиспо́лненный книжн.

1. прич. напо́ўнены, перапо́ўнены;

2. прил. по́ўны (чаго); прася́кнуты (чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вальнаду́мны, ‑ая, ‑ае.

Прасякнуты вальнадумствам, схільны да вальнадумства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгаісты́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эгаізму, да эгаіста, уласцівы ім.

Эгаістычныя паводзіны.

2. Прасякнуты эгаізмам; сябелюбівы.

Эгаістычная асоба.

|| наз. эгаісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашчу́нственны, ‑ая, ‑ае.

Прасякнуты кашчунствам; непачцівы, зневажальны. Кашчунственныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхва́льны, ‑ая, ‑ае.

Прасякнуты хвальбою. Выхвальны тон. Выхвальная заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)