Verbum

анлайнавы слоўнік

постпре́д (постоя́нный представи́тель) пастпрэ́д, -да м. (пастая́нны прадстаўні́к);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аліга́рх, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прадстаўнік буйнога, манапалістычнага капіталу.

Расійскі а.

2. Правіцель алігархіі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхнакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыхільнік тэхнакратыі (у 1 знач.).

2. Прадстаўнік тэхнакратыі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шля́хціц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асобны прадстаўнік шляхты, дробнапамесны дваранін.

|| ж. шляхця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полпре́д (полномо́чный представи́тель) дипл. паўпрэ́д, -да м. (паўнамо́цны прадстаўні́к);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магістра́т

‘прадстаўнік вышэйшай улады ў Старажытным Рыме; судовая або паліцэйская службовая асоба ў некаторых краінах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неакантыя́нец, ‑нца, м.

Прадстаўнік, паслядоўнік неакантыянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадстаўні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да прадстаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаро́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

У царскай Расіі: ураджэнец усходняй ускраіны Расіі, прадстаўнік адной з нацыянальных меншасцей, пераважна ўсходняй.

|| прым. іншаро́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авангарды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прадстаўнік авангардызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)