запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.
Залатаць, паправіць паяннем.
З. дзірку.
З. кацёл.
|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.
|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лучы́ніна, ‑ы, ж.
Разм. Адна шчэпка лучыны. Паправіць матка лучыніну, адаб’е вугаль, каб яна не дыміла. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парапарава́ць, ‑парую, ‑паруеш, ‑паруе; зак., што.
Разм.
1. Рапараваць некаторы час.
2. Паправіць, адрамантаваць усё, многае. Парапараваць абутак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.
Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.
А. кабана.
|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папра́ўны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што можна паправіць. [Страйболаў:] — Падлікі, пэўна, не верныя, труба не вытрымала... звычайная памылка, і лёгка папраўная. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачини́ть сов., разг.
1. (отремонтировать) папра́віць;
2. (зашить) зала́таць, зала́піць;
3. (заострить) завастры́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непапра́ўнасць ‑і, ж.
Немагчымасць паправіць, выправіць што‑н. Адчуваць непапраўнасць бяды. □ Здзіўленыя .. светлыя вочы [Леановіча] спыніліся на Гораве, які калаціўся ад непапраўнасці зробленага. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апра́ва ’рамка, аклад абраза; пераплёт кніжкі’. Рус. оправа ’рамка, аклад’, укр. оправа ’пераплёт; рамка, аклад’, польск. oprawa ’пераплёт, рамка’. Да апраўляць ’апрацоўваць, прыводзіць у адпаведны выгляд’, адкуль і ’ўстаўляць у аправу’. Значэнні ’рамка’ і ’аправа абраза’ адносна новыя з больш старога аправа ’рамка’. Ст.-бел. оправа ’паправа, наладка’ (магчыма, з чэшскай, сустракаецца ў Скарыны, хаця вядома і ў старапольскай); ’дакумент на права карыстання маёмасцю’ і ’маёмасць, запісаная на чыёсьці імя’ (Юрэвіч–Яновіч, Бел. мова, 97), звязана са старапольскім значэннем дзеяслова oprawić ’забяспечыць’, ст.-бел. оправити ’ўнагародзіць’ (Гарб.). Семантычны пераход у дзеяслове, магчыма, такі: ’паправіць, прывесці ў адпаведны выгляд, зрабіць аправу’ і ’паправіць (матэрыяльнае становішча), запісаць маёмасць, узнагародзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абцягну́цца, ‑цягнецца; зак.
1. Апусціцца, абвіснуць пад цяжарам чаго‑н. Вяроўка абцягнулася.
2. Паправіць на сабе адзенне. Шэмет моўчкі ўстаў, абцягнуўся, абтрапаўся і зрабіў крок наперад. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папраўле́нне ср.
1. попра́вка ж., почи́нка ж., исправле́ние;
2. попра́вка ж.;
1, 2 см. папра́віць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)