мара́льна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мара́льна-паліты́чны мара́льна-паліты́чная мара́льна-паліты́чнае мара́льна-паліты́чныя
Р. мара́льна-паліты́чнага мара́льна-паліты́чнай
мара́льна-паліты́чнае		 мара́льна-паліты́чнага мара́льна-паліты́чных
Д. мара́льна-паліты́чнаму мара́льна-паліты́чнай мара́льна-паліты́чнаму мара́льна-паліты́чным
В. мара́льна-паліты́чны (неадуш.)
мара́льна-паліты́чнага (адуш.)		 мара́льна-паліты́чную мара́льна-паліты́чнае мара́льна-паліты́чныя (неадуш.)
мара́льна-паліты́чных (адуш.)
Т. мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнай
мара́льна-паліты́чнаю		 мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнымі
М. мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнай мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сацыя́льна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сацыя́льна-паліты́чны сацыя́льна-паліты́чная сацыя́льна-паліты́чнае сацыя́льна-паліты́чныя
Р. сацыя́льна-паліты́чнага сацыя́льна-паліты́чнай
сацыя́льна-паліты́чнае		 сацыя́льна-паліты́чнага сацыя́льна-паліты́чных
Д. сацыя́льна-паліты́чнаму сацыя́льна-паліты́чнай сацыя́льна-паліты́чнаму сацыя́льна-паліты́чным
В. сацыя́льна-паліты́чны (неадуш.)
сацыя́льна-паліты́чнага (адуш.)		 сацыя́льна-паліты́чную сацыя́льна-паліты́чнае сацыя́льна-паліты́чныя (неадуш.)
сацыя́льна-паліты́чных (адуш.)
Т. сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнай
сацыя́льна-паліты́чнаю		 сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнымі
М. сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнай сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́дар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто ідзе першым у якой-н. справе, спартыўным спаборніцтве і інш.

Л. турніру.

2. Кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі і пад.

Палітычныя лідары.

|| прым. лі́дарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агітма́савы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да агітацыйнай, грамадска-палітычнай работы сярод мас.

Агітмасавая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарадаво́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (гіст.).

Член тайнай палітычнай арганізацыі «Народная воля».

|| прым. нарадаво́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыумвіра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне трох асоб для сумеснай дзейнасці, звычайна палітычнай ці ваеннай.

Ваенны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэакцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі², вораг прагрэсу, дэмакратыі.

Крайні р.

|| ж. рэакцыяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба ваенна-палітычнага саставу, якая кіравала палітычнай работай у падраздзяленнях вайсковых часцей Савецкай Арміі (да 1942 г.).

П. роты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гібелі́н

‘прадстаўнік палітычнай плыні ў Італіі ў XII-XVI стст.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гібелі́н гібелі́ны
Р. гібелі́на гібелі́наў
Д. гібелі́ну гібелі́нам
В. гібелі́на гібелі́наў
Т. гібелі́нам гібелі́намі
М. гібелі́не гібелі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агітпу́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Агітацыйны пункт, мясцовая ўстанова для масава-палітычнай работы сярод насельніцтва.

А. пры выбарчым участку.

|| прым. агітпу́нктаўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)