сургу́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сургучу. // Зроблены з сургучу. Усеўшыся, .. [чалавек] запатрабаваў пакет з Максімавымі паперамі. Зламаў сургучную пячатку, унурыўся ў паперы. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Перавязаць бінтамі, марляй; забінтаваць. Убінтаваць раны. □ У мяне быў індывідуальны пакет, і я, як умеў, убінтаваў бядро. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распяча́таны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад распячатаць.
2. у знач. прым. Адкрыты, расклеены (пра пісьмо, пакет). Аляксей дастае з кішэні шыняля распячатаны канверт. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Закрыўшы што‑н., налажыць пячатку. Запячатаць пакет сургучом.
2. Заклеіць, заляпіць. Запячатаць канверт.
•••
Як запячатаць — поўна, запоўнена да крайняй магчымасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.
1. Распакаваць свае рэчы (разм.).
Прыехаўшы дадому, распакаваліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.
Пакет распакаваўся.
|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
улажэ́нне, ‑я, н.
1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго‑н. Бандэроль без недазволеных улажэнняў. Пакет з улажэннем.
2. Уст. Звод, збор законаў, пастаноў. Улажэнне аб пакараннях. Саборнае ўлажэнне 1649 года.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паку́нак, ‑нка, м.
Прадмет або некалькі прадметаў, загорнутых у адзін пакет. Старшыня ўзяў пакунак кніг, Андрэй — чамаданчык, і яны накіраваліся да вёскі. Дуброўскі. З апошняга магазіна мы выйшлі абвешаныя рознымі пакункамі і скруткамі. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
індывідуа́льны в разн. знач. индивидуа́льный;
~ныя я́касці ву́чняў — индивидуа́льные ка́чества ученико́в;
і. густ — индивидуа́льный вкус;
~ная гаспада́рка — индивидуа́льное хозя́йство;
~нае абслуго́ўванне — индивидуа́льное обслу́живание;
і. падыхо́д — индивидуа́льный подхо́д;
і. план — индивидуа́льный план;
○ і. перавя́зачны паке́т — индивидуа́льный перевя́зочный паке́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уклада́нне I ср.
1. вкла́дывание;
2. перен. вкла́дывание;
1, 2 см. уклада́ць I 2, 3;
3. в др. знач. вложе́ние;
паке́т з ~ннем — паке́т с вложе́нием;
○ капіта́льныя ўклада́нні — капита́льные вложе́ния
уклада́нне II ср. составле́ние; см. уклада́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обвяза́ть сов., в разн. знач. абвяза́ць, мног. паабвя́зваць; (пакет и т. п.) перавяза́ць, мног. паперавя́зваць; см. обвя́зывать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)