прыть ж., разг. спрыт, род. спры́ту м.;

отку́да у него́ така́я прыть? адку́ль у яго́ такі́ спрыт?;

во всю прыть з усі́х сіл, як мага́, як вы́сцігнуць (бе́гчы, імча́цца і да таго́ падо́бнае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыць сов.

1. (избавиться от чего-л.) изжи́ть;

з. недахо́пы — изжи́ть недоста́тки;

2. разг. (изгнать откуда-л.) сжить, вы́жить;

з. з кватэ́ры — сжить (вы́жить) из кварти́ры;

з. са све́ту — сжить со све́та (со́ свету)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылята́ць несов.

1. (летя, появляться откуда-л.) вылета́ть; (о птицах — ещё) выпа́рхивать;

2. перен. (стремительно выезжать или выбегать) вылета́ть;

3. (лететь, начинать полёт) вылета́ть, улета́ть;

4. (выпадать) вылета́ть;

5. перен., разг. вылета́ть;

1-5 см. вы́лецець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выліва́цца I несов.

1. (вытекать откуда-л.) вылива́ться;

2. перен. вылива́ться;

3. (о чувствах) излива́ться; вылива́ться;

1-3 см. вы́ліцца;

4. страд. вылива́ться; выплёскиваться; излива́ться; см. выліва́ць I

выліва́цца II несов., страд. вылива́ться, отлива́ться, ли́ться; см. выліва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкла́дывать несов.

1. (вынимать откуда-л.) выклада́ць, выкла́дваць;

2. (покрывать поверхность чем-л.) выклада́ць, выкла́дваць; вымо́шчваць; (кругом) абклада́ць, абкла́дваць;

3. (отделывать обшивкой) аблямо́ўваць, абшыва́ць;

4. (сооружать из камня, кирпича) склада́ць, скла́дваць;

5. перен. (высказывать) разг. выклада́ць, выкла́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выстаўля́ць несов.

1. (вынимать) выставля́ть;

2. (вперёд, наружу) выставля́ть, выдвига́ть; высо́вывать;

3. (вынимая откуда-л., ставить куда-л.) выставля́ть;

4. перен. выставля́ть, выдвига́ть;

5. перен. (ссылаться, приводить в доказательство) выставля́ть, выдвига́ть;

6. (для обозрения) выставля́ть;

7. перен. представля́ть;

1-7 см. вы́ставіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уска́льзывать и ускольза́ть несов.

1. (скользя, вырываться) выслі́згваць, выслі́згвацца;

2. разг. (внезапно уходить откуда-л.) вышмы́гваць; (куда-л.) шмы́гаць; (скрываться) уцяка́ць; (исчезать) зніка́ць;

3. разг. (уклоняться) ухіля́цца; (увиливать) уві́льваць;

4. (оставаться незамеченным) разг. выпада́ць з-пад ува́гі, прахо́дзіць па-за ўва́гай; см. ускользну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсю́ль нареч., в разн. знач. отсю́да;

а. недалёка да го́рада — отсю́да недалеко́ до го́рода;

а. зрабі́це вы́вад — отсю́да сде́лайте вы́вод;

ні а. ні адту́льотку́да ни возьми́сь;

а.-адту́ль — отовсю́ду понемно́гу;

а. дасю́ль — от сих до сих;

а. го́рача, адту́ль бо́лячапогов. ме́жду двух огне́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зза́ду

1. нареч. (где) позади́, сза́ди; назади́;

ён сядзе́ў далёка з. — он сиде́л далеко́ позади́;

2. нареч. (откуда) сза́ди;

напа́сці з. — напа́сть сза́ди;

3. в знач. предлога с род. поза́ди, сза́ди; за (кем, чем);

ён ішо́ў з. во́за — он шёл позади́ (сза́ди) во́за, он шёл за во́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взяться в разн. знач. узя́цца, мног. пабра́цца; (добровольно — ещё) падрадзі́цца;

взяться за́ руки узя́цца (пабра́цца) за ру́кі;

взяться за дверну́ю ру́чку узя́цца за дзвярну́ю ру́чку;

взяться за перо́ узя́цца за пяро́;

взяться за рабо́ту узя́цца за рабо́ту;

он взялся вы́полнить зада́ние досро́чно ён узя́ўся (падрадзі́ўся) вы́канаць зада́нне датэрміно́ва;

отку́да у него́ си́лы взяли́сь? адку́ль у яго́ сі́лы ўзялі́ся?;

взяться за кого́ узя́цца за каго́;

отку́да ни возьми́сь ні адсю́ль, ні адту́ль;

взяться за ум узя́цца за ро́зум;

взяться за го́лову узя́цца (схапі́цца) за галаву́;

взялся за гуж, не говори́, что не дюж посл. узя́ўся за гуж, не кажы́, што не дуж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)