навастры́цца сов.

1. наточи́ться;

ножы́ўсянож наточи́лся;

2. обостри́ться;

яго́ слых ~ры́ўся — его́ слух обостри́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., зво́стрыцца; зак.

Стаць вельмі тонкім, вузкім ад вастрэння або доўгага ўжывання.

Нож звастрыўся.

|| незак. зво́стрывацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́нка ж. (нож, шапка, лошадь, шлюпка) фи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́льпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Невялікі хірургічны нож.

Светлавы скальпель (спец.) — лазерны прамень, які выкарыстоўваецца ў хірургіі для рассячэння тканак.

|| прым. ска́льпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раза́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

1. Вялікі шырокі нож.

2. Рэжучая частка якой-н. машыны, прылады, якога-н. інструмента.

3. Першабытная каменная сякера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разразны́, -а́я, -о́е.

1. 3 разрэзам, з разрэзамі.

Р. рукаў.

2. Які складаецца з разрэзаных частак, кавалкаў.

Разразная азбука.

3. Прызначаны для разразання.

Р. нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

1. Зрабіць вострым.

А. нож.

2. перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным.

А. пяро крытыка.

|| незак. адто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фінаў, які належыць, уласцівы ім. Фінская мова. Фінскі эпас.

•••

Фінскі нож гл. нож.

Фінскія сані гл. сані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтачы́ць сов., прям., перен. отточи́ть;

а. на тачы́ле нож — отточи́ть на точи́ле нож;

а. сваё майстэ́рства — отточи́ть своё мастерство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ржа́веть несов. іржаве́ць, (после гласных) ржаве́ць;

нож на́чал ржа́веть нож пача́ў іржаве́ць;

иго́лка начала́ ржа́веть іго́лка пачала́ ржаве́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)