падтры́мліваць несов.

1. в разн. знач. подде́рживать; см. падтрыма́ць;

2. (каго, што) покрови́тельствовать (кому, чему);

3. спец. (держать на себе, быть опорой) нести́;

кало́ны ~ваюць а́рку — коло́нны несу́т а́рку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарадзі́ць несов., прям., перен. городи́ть;

◊ агаро́д г. — огоро́д городи́ть;

г. (вярзці́) глу́пства — нести́ (моло́ть) чушь;

гаво́рыць — гаро́дзіць, а на пра́ўду выхо́дзіць — погов. как бу́дто чушь, а на пове́рку выхо́дит — пра́вда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віць несов. вить;

◊ в. вяро́ўкі — (з каго) вить верёвки (из кого);

з ве́тру вяро́ўкі в. — нести́ (поро́ть) ахине́ю (дичь, вздор, ерунду́, галиматью́, чепуху́, чушь);

сам на сабе́ вяро́ўку ўе — сам себе́ я́му ро́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глу́пства ср.

1. (несуразица) чепуха́ ж.; ерунда́ ж., глу́пость ж.;

2. (глупая мысль, речь) вздор м., чушь ж., околе́сица ж.;

3. (что-л. незначительное) пустя́к м., ме́лочь ж., ерунда́ ж.;

◊ гарадзі́ць (вярзці́) г. — нести́ (моло́ть) чушь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяні́цца сов.

1. перемени́ться, измени́ться;

яе́ хара́ктар ве́льмі ~ні́ўся — её хара́ктер о́чень перемени́лся (измени́лся);

2. взять ина́че и́ли бо́лее удо́бно;

пачака́й, я ~мяню́ся, мне нязру́чна не́сці — подожди́, я возьму́ ина́че, мне неудо́бно нести́;

3. разг. смени́ть бельё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Інтуру́сіца ’лухта, глупства’ (Касп.). Бясспрэчна, звязана з рус. туру́сы ’лухта, балбатня’, галоўным чынам у выразах турусы на колёсах; подпускать турусы (на колёсах); нести турусы (на колёсах), дыял. туру́сить ’казаць лухту, хлусіць, вярзці глупства’, ’трызніць у сне’. Гэтыя выразы звычайна тлумачаць назвы асаднай вежы, якая рухаецца на колах, паколькі расказы аб ёй лічыліся неверагоднымі. Далей збліжаюць са ст.-рус. тарасъ ’падкатны зруб, які ўжываўся для абароны і асады горада’ (XVI ст.) (Праабражэнскі, 2, 21; КЭСРЯ, 455), запазычаным з польск. taras ’насып, вал; укрыцце, загарода; тэраса’, якое ўзыходзіць да лац. terrācea праз франц. ці ням. пасрэдніцтва (Кіпарскі, ВЯ, 1956, 5, 138). Аднак збліжэнне з таросы выклікае фанетычныя цяжкасці і не з’яўляецца неабходным, тым больш што турусы можна звязаць непасрэдна з лац. turris ’вежа’ (гл. заўвагу Трубачова, Дополн., 4, 125). Пачатковае ін‑ у беларускім слове не зусім яснае. Магчыма, вынік кантамінацыі з *інтруз, якое пранікла ва ўсходнеславянскія гаворкі з польск. intruz ’нахабнік, назойлівы чалавек’, ’выскачка’ (Слаўскі, 1, 465). Не выключана, што ін‑ асэнсоўваецца як прэфіксальны элемент, адносна словаўтварэння і семантыкі параўн. алесіца (гл.) < акалесіца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

караву́л м.

1. в разн. знач. карау́л;

змяні́ць к. — смени́ть карау́л;

не́сці к. — нести́ карау́л;

2. в знач. межд., разг. карау́л;

○ узя́ць пад к. — взять под карау́л (под стра́жу);

браць на к. — браць на карау́л;

◊ хоць к. крычы́ — хоть карау́л кричи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несу́щий

1. прич. які́ (што) нясе́; які́ (што) выко́нвае; які́ (што) ро́біць; які́ (што) це́рпіць; які́ (што) зно́сіць; які́ (што) трыма́е, які́ (што) падтры́млівае; які́ (што) го́ніць; які́ (што) імчы́ць; які́ (што) вярзе́, які́ (што) пляву́згае; см. нести́​I 1—6, 8;

2. прил., техн. нясу́чы, апо́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́жка нареч.

1. тяжело́; тя́жко;

не́сці было́ ц. — нести́ бы́ло тяжело́;

ц. ды́хаць — тяжело́ (тя́жко) дыша́ть;

2. тяжело́, тру́дно; тя́гостно, обремени́тельно;

3. тру́дно, тяжело́, тя́жко;

4. тяжело́, тя́гостно;

5. изнури́тельно; тяжело́;

6. тяжело́, тяжелове́сно;

2-6 см. ця́жкі;

◊ ц. сказа́ць — тру́дно сказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падне́сці сов.

1. (да каго, чаго, к каму, чаму) поднести́ (к кому, чему);

п. дзіця́ да акна́ — поднести́ ребёнка к окну́;

п. рэ́чы да цягніка́ — поднести́ ве́щи к по́езду;

2. (помочь нести) поднести́;

3. (сделать подношение) поднести́, преподнести́;

◊ п. ду́лю — груб. показа́ть шиш;

п. пілю́лю — поднести́ пилю́лю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)