намаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Напісаць, намаляваць і пад. хутка і нядбайна. Намахаць аб’яву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што, чаго і без дап.

Пісаць доўга, неаднаразова; напісаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́сці², -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак., што.

Стварыць, напісаць што-н., падабраўшы і аб’яднаўшы якія-н. матэрыялы.

У. слоўнік.

У. зборнік практыкаванняў.

|| незак. уклада́ць, -а́ю. -а́еш, -а́е.

|| наз. уклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑сучаць; заг. насучы; зак., чаго.

Зрабіць, вырабіць у якой‑н. колькасці суканнем. Насукаць нітак. □ Я плакаў, што не магу напісаць так, як.. [маці] хочацца. Ды і наогул лягчэй было мне насукаць дратвы на сто пар ботаў, чым напісаць адзін ліст. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Драпаючы, выдраць. Выдрапаць вочы.

2. Драпаючы, напісаць, намаляваць. Выдрапаць літару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Напісаць вялікую колькасць чаго‑н.; напісаць у многіх месцах або на многіх прадметах. [Антон:] Я на цябе столькі заявачак панапісваю, што табе і само тваё жыццё абрыдае. Васілёнак. Абсталявання набралася аж дзве скрыні, на якіх Коля з усіх бакоў панапісваў: «Не катаваць». Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., чаго.

1. Нарабіць многа перагародак, парканаў, платоў.

Н. рыштаванняў.

2. Наставіць, накідаць у беспарадку вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

3. перан. Нагаварыць, напісаць чаго-н. лішняга, непатрэбнага (разм.).

Н. глупства.

|| незак. нагаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́рга, -і, ДМ -рзе, мн. -і, -аў, ж.

1. Выражэнне незадавальнення, нараканне з прычыны непрыемнасцей.

Скаргі дзяцей.

2. Афіцыйная заява аб незаконным дзеянні якой-н. асобы, установы, арганізацыі.

Напісаць скаргу.

Кніга скаргаў.

|| прым. ска́ргавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

г, нескл., н.

1. Чацвёртай літара беларускага алфавіта, якая мае назву «гэ». Вялікае Г. Напісаць г.

2. Звонкі, заднеязычны, фрыкатыўны зычны гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

д, нескл., н.

1. Пятая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «дэ». Вялікае Д. Напісаць д.

2. Звонкі, зубны, выбухны зычны гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)