мане́ўраны, -ая, -ае.

1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.), без доўгачасовых умацаванняў.

Манеўраная вайна.

2. Здольны хутка мяняць напрамак руху.

М. крэйсер.

|| наз. мане́ўранасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ніцшэа́нства, ‑а, н.

Рэакцыйны філасофскі напрамак, які прапаведаваў крайні індывідуалізм, культ «звышчалавека».

[Ад імя нямецкага філосафа Ф. Ніцшэ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вертыка́ль, ‑і, ж.

Прамая, напрамак якой супадае з напрамкам адвесу; вертыкальная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазітыві́зм, ‑у, м.

Напрамак у ідэалістычнай філасофіі і сацыялогіі, адна з разнавіднасцей агнастыцызму.

[Ад лац. positivus — дадатны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ост, ‑у, М осце, м.

Спец.

1. Усход, усходні напрамак.

2. Усходні вецер.

[Ням. Ost.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канструктыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канструктывізму, канструктывістаў. Канструктывісцкі напрамак у літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тычкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Вызначыць напрамак тычкамі. Вытычкаваць лінію. Вытычкаваць шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індывідуалісты́чны

1. индивидуалисти́ческий;

і. напра́мак у маста́цтве — индивидуалисти́ческое направле́ние в иску́сстве;

2. (проникнутый индивидуализмом) индивидуалисти́ческий, индивидуалисти́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Курс ’напрамак руху, шлях’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову з ням. Kurs (Шанскі, 2, 8, 455).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што. Варочаючы, змяніць становішча каго-, чаго-н.

П. ключ.

П. хворага на бок.

2. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху.

П. з вуліцы ў завулак.

П. каня назад.

Дарога павярнула ў лес.

3. перан., што. Даць чаму-н. іншы напрамак, развіццё.

П. гаворку на іншы лад.

П. справу па-свойму.

|| незак. паваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)