карці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Састаўляць карту, наносіць на карту, звяраць карты. Карціраваць паверхню Ветры пры дапамозе радыёлакатараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таршанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.
Спец. Нанесці (наносіць) рэльефны малюнак на паверхню паперы цісненнем. Таршанаваць паперу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штрыхава́ць, штрыхую, штрыхуеш, штрыхуе; незак., што.
Наносіць штрыхі (на чарцёж, малюнак, план, схему і пад.); пакрываць штрыхамі. Штрыхаваць карту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Напла́ў ’смецце (ад прыбою, разліву)’ (гом., Мат. Гом.). Да плавіць ’сплаўляць’, плаў ’смецце, якое наносіць вада’, наплаваць ’наплываць, набірацца’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
градуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Нанесці (наносіць) дзяленні (шкалу) на які‑н. вымяральны прыбор. Градуіраваць тэрмометр.
[Ням. graduiren ад лац. gradus — ступень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.
Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).
|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.
|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
*Ліхамы́слы, ліхамы́слый ’зламысны’ (Яруш.), рус. (Мард. АССР) лихомы́сный ’які наносіць шкоду, страты’. Прасл. lixomyslьnъjь (Трубачоў, Эт. сл., 15, 94). Да лі́ха і мы́сліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
картаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., што.
1. Наносіць на карту (у 1 знач.). Картаграфаваць мясцовасць. Картаграфаваць пашырэнне моўнай з’явы.
2. Складаць картаграму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.
Наносіць слой цынку на паверхню металічнага вырабу для аховы яго ад атмасфернай, грунтавой ці марской карозіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Нанесці (наносіць) тонкі слой празрыстай фарбы на сухія месцы карціны для ўзмацнення ці відазмянення тону.
[Ад ням. lasieren.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)