адрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., што і каму.

1. Паслаць (пасылаць) на які-н. адрас.

А. ліст брату.

2. перан. Накіраваць (накіроўваць).

Заўвагі адрасаваны рэдактару.

|| прым. адрасава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Павярнуўшы руль, накіраваць (судна, самалёт, аўтамабіль) у патрэбным напрамку. Галаўня зруляваў на абочыну шашы. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назна́чить сов.

1. назна́чыць, прызна́чыць;

2. вы́значыць, назна́чыць, мног. паназнача́ць; прызна́чыць; паста́віць; накірава́ць; см. назнача́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. чаго. Паставіць у значнай колькасці.

Н. стагоў сена.

Н. талерак на стол.

2. што. Накіраваць на каго-, што-н., у бок каго-, чаго-н.; нацэліць.

Н. пісталет на каго-н.

3. што. Выставіць наперад, выцягнуць.

Н. рукі.

4. што. Накіраваць на каго-, што-н. (позірк, вочы і пад.).

Н. вочы.

5. што. Падняць, зрабіць стаячым (каўнер).

Н. каўнер.

6. чаго. Пабоямі нарабіць (сінякоў, гузакоў; разм.).

7. што. Паставіць грэцца (пра самавар).

Н. самавар.

◊

Наставіць на розум — даць разумную параду, навучыць чаму-н. добраму.

|| незак. настаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Назначыць, накіраваць каго-н. прадстаўніком пры замежным урадзе, пасольстве, у міжнароднай арганізацыі, прэс-цэнтры.

А. у якасці пасла.

Акрэдытаваныя журналісты.

|| наз. акрэдытава́нне, -я, н. і акрэдыта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блаславі́ць, -слаўлю́, -славі́ш, -славі́ць; -славі́м, -славіце́, -славя́ць; -славёны; зак., каго-што.

1. Перахрысціць са словамі малітвы і пажадаць шчасця.

Б. маладых.

2. З добрым пажаданнем накіраваць на што-н.

Б. на подзвігі.

|| незак. бласлаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. блаславе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накіро́ўваць несов.

1. в разн. знач. направля́ть;

2. (научать) наставля́ть;

3. направля́ть, устремля́ть; обраща́ть;

1-3 см. накірава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Поўнасцю звярнуць, накіраваць думкі, увагу і пад. на каго‑, што‑н. Засяродзіць увагу на рабоце груп народнага кантролю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасла́ць¹, -рашлю́, -рашле́ш, -рашле́; -рашлём, -рашляце́, -рашлю́ць; -расла́ў, -ла́ла; -рашлі́; -расла́ны; зак., каго-што.

Паслаць, накіраваць у іншае месца.

П. кнігу па пошце.

|| незак. перасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перасыла́нне, -я, н. і перасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

|| прым. перасы́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

1. Павесіць, прымацаваўшы да чаго-н. або надзеўшы на што-н.

Н. дзверы.

2. У спартыўных гульнях: накіраваць мяч у бок варот або падняць над сеткай.

|| незак. наве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наве́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)