разбуры́ць I
1. разру́шить, развали́ть; разори́ть;
2.
3.
разбуры́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбуры́ць I
1. разру́шить, развали́ть; разори́ть;
2.
3.
разбуры́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлете́ться
пти́цы разлете́лись пту́шкі разляце́ліся (паразлята́ліся);
ли́стья разлете́лись лісты́ разляце́ліся (паразлята́ліся);
таре́лка разлете́лась вдре́безги тале́рка разляце́лася ўшчэнт;
разлете́вшись, уда́риться о столб разляце́ўшыся (разагна́ўшыся), уда́рыцца аб слуп.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбі́цца
1. (раздробиться) разби́ться;
2. (разделиться на части при колке) расколо́ться, расщепи́ться;
3. (получить повреждения или расшибиться до смерти) разби́ться; пора́ниться;
4. (разделиться на группы) разби́ться;
5.
◊ р. ў блін — разби́ться (расшиби́ться) в лепёшку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ру́хнуть
1. павалі́цца; (обрушиться) абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца; (упасть) упа́сці; (без сил) звалі́цца;
стена́ ру́хнула сцяна́ абвалі́лася (упа́ла);
2.
ру́сское самодержа́вие ру́хнуло ру́скае самадзяржа́ўе па́ла;
все пла́ны врага́ ру́хнули усе́ пла́ны во́рага правалі́ліся;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разби́ть
разби́ть стекло́ разбі́ць шкло;
разби́ть врага́ разбі́ць во́рага;
разби́ть
разби́ть сад разбі́ць сад;
разби́ть ла́герь разбі́ць ла́гер;
его́ разби́л парали́ч яго́ разбі́ў паралі́ч,
◊
разби́ть се́рдце разбі́ць сэ́рца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́снуць
1.
2. (миновать) зака́тываться;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увы́
но увы́! але́ на жаль!, ды дзе там!;
он до́лжен был прие́хать, но увы́! его́ ещё нет ён паві́нен быў прые́хаць, але́, на жаль, яго́ яшчэ́ няма́;
увы́, э́то о́чень печа́льно на жаль, гэ́та ве́льмі су́мна;
увы́,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́итьI
1. (сооружать — здания, мосты, каналы, памятники и т. д., производить — машины, станки, приборы) будава́ць;
2. (изготовлять мелкие предметы, мастерить) вырабля́ць, стро́іць, рабі́ць;
3. (организовывать, создавать) стро́іць, ствара́ць;
4. (основывать — планы, мечты,
5. (чертить, конструировать, создавать в уме) стро́іць;
◊
стро́ить из себя́ (кого) стро́іць з сябе́ (каго);
стро́ить дурака́ (из кого-л.) стро́іць ду́рня (з каго-небудзь);
стро́ить гла́зки стро́іць во́чкі;
стро́ить ро́жу крыві́ць мо́рду;
стро́ить грима́сы стро́іць грыма́сы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́іць I
1. (изготовлять мелкие предметы, настраивать) стро́ить;
2. (организовывать, создавать) стро́ить;
3. (основывать планы, мечты,
4. чини́ть, исправля́ть;
◊ с. ду́рня — валя́ть дурака́;
с. ду́рня — (з каго) де́лать дурака́ (из кого);
с. во́чкі — стро́ить (де́лать) гла́зки;
жа́рты с. — (шу́тки) шути́ть; дурака́ валя́ть;
с. сме́шкі (кпі́ны, ке́пікі) — труни́ть, насмеха́ться; подпуска́ть шпи́льки;
с. з сябе́ — (каго) стро́ить из себя́ (кого);
с. каме́дыю — игра́ть коме́дию
стро́іць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зні́кнуць
1. (перестать существовать) исче́знуть; улету́читься;
2. (потеряться) исче́знуть, пропа́сть;
3. (из виду) исче́знуть, скры́ться, пропа́сть;
4. (перестать появляться где-л.) пропа́сть, исче́знуть;
5. (уйти быстро, незаметно) исче́знуть, скры́ться; ускользну́ть;
6. (спрятаться) скры́ться, исче́знуть;
7. (израсходоваться) исче́знуть, исся́кнуть; уплы́ть;
8.
9.
◊ з. з вачэ́й — скры́ться из глаз, исче́знуть;
з. з гарызо́нту — исче́знуть с горизо́нта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)