Verbum

аднашлю́бнасць, -і, ж.

Форма афіцыйнага шлюбу, калі мужчына мае адну жонку, а жанчына — аднаго мужа; манагамія.

|| прым. аднашлю́бны, -ая, -ае.

халасты́¹, -а́я, -о́е.

1. Нежанаты.

Х. мужчына.

2. Уласцівы нежанатаму чалавеку.

Халастое жыццё.

3. Які складаецца з халасцякоў.

Халастая кампанія.

саракагадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. саракагоддзе.

2. Які працягваецца 40 гадоў; які дасягнуў узросту 40 гадоў.

Саракагадовая служба.

С. мужчына.

здараве́нны, -ая, -ае (разм.).

1. Высокага росту і моцнага целаскладу.

З. мужчына.

2. Вельмі вялікі, велізарны (пра рэчы, прадметы).

Здаравеннае палена.

мнагашлю́бнасць, -і, ж.

Форма афіцыйнага шлюбу, пры якой мужчына можа мець некалькі жонак, а жанчына — некалькі мужоў; палігамія.

|| прым. мнагашлю́бны, -ая, -ае.

дзябёлы, -ая, -ае (разм.).

1. Дужага целаскладу; поўны.

Д. мужчына.

2. Тоўсты, грубы, шчыльны (пра тканіну).

Дзябёлае сукно.

|| наз. дзябёласць, -і, ж.

паўнакро́ўны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца паўнакроўнасцю (у 2 знач.).

П. мужчына.

2. перан. Актыўны, змястоўны, жыццярадасны.

Паўнакроўнае жыццё.

|| наз. паўнакро́ўнасць, -і, ж.

паліга́мія, -і, ж. (спец.).

Форма шлюбу ў некаторых плямён і народаў пры якой мужчына можа мець некалькі жонак; мнагашлюбнасць.

|| прым. паліга́мны, -ая, -ае.