пала́ц м. дворе́ц;
не дом, а п. — не дом, а дворе́ц;
Пала́ц мо́ладзі — Дворе́ц молодёжи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
амаладзі́цца, -ладжу́ся, -ло́дзішся, -ло́дзіцца; зак.
1. Стаць маладзейшым (з выгляду).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць абноўленым па складзе членаў чаго-н., уключыць у свой склад большую колькасць моладзі.
Калектыў амаладзіўся.
|| незак. амало́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. амало́джванне, -я, н.
|| наз. амаладжэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
флані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Разм. Прагульвацца, хадзіць без мэты, бяздзейнічаць. [Вуліцу] залівала мора святла, а па тратуарах фланіравалі два сустрэчныя патокі моладзі. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́йнасць, -і, ж.
1. Заняткі, праца ў якой-н. галіне.
Гаспадарчая д.
Педагагічная д.
Навукова-даследчая д.
2. Сукупнасць дзеянняў, мерапрыемстваў якога-н. прадпрыемства, установы і пад.
Д. бібліятэкі.
Д. школы па выхаванні моладзі.
3. Работа, функцыянаванне якіх-н. органаў арганізма або дзеянне сіл прыроды.
Д. сэрца.
Д. вулкана.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
молодёжный маладзёжны; (предназначенный для молодёжи) для мо́ладзі;
молодёжные ка́дры маладзёжныя ка́дры;
молодёжная брига́да маладзёжная брыга́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усесаю́зны, ‑ая, ‑ае.
Агульны для ўсяго Савецкага Саюза, які мае значэнне для ўсіх народаў СССР. Усесаюзны Ленінскі Камуністычны Саюз Моладзі. Данбас — усесаюзная качагарка. Усесаюзны рэкорд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́тнік, ‑а, м.
Прадстаўнік пасляваеннага стыхійнага анархічна-бунтарскага руху моладзі (галоўным чынам у ЗША і Вялікабрытаніі), якая выказвае пратэст супраць буржуазнай маралі тым, што парушае нормы супольнага жыцця людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвет, -у, М цве́це, м.
1. зб. Кветкі на раслінах і дрэвах у перыяд цвіцення.
Цвету было многа на яблыні, а яблыкаў няма.
Ліпавы ц. лечыць прастуду.
2. Час цвіцення.
Здарылася гэта, калі вішні былі ў цвеце.
3. перан., чаго. Лепшая, перадавая частка чаго-н.
Ц. моладзі.
4. перан. Росквіт сіл, гады маладосці.
Памёр у цвеце сіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выдры́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. іран. Танцаваць. — Віктар Трафімавіч! Тодар Макаравіч! — чуліся вясёлыя галасы моладзі. — Хадзіце да нас, патанцуеце! — А як жа, толькі мне з вамі выдрыгваць, — усміхнуўся Радкевіч. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаваро́к, ‑рку, м.
1. Ціхая гаворка. Нізалася мірная гамонка старых, гаспадароў, вясёлы гаварок моладзі. Мележ.
2. Тое, што і гаворка (у 6 знач.). — Так, браток — дарагуша, — сібірскім гаварком сказаў Апаньін. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)