разбяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да разбегчыся.

•••

Вочы разбягаюцца — цяжка зрабіць выбар з-за мноства, разнастайнасці прапанаванага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́нзар, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: велічыня, якая валодае кампанентамі ў кожнай з мноства сістэм каардынат, прычым кампаненты пераўтвараюцца па пэўным законе пры пераходзе ад адной сістэмы каардынат да другой.

|| прым. тэ́нзарны, -ая, -ае.

Тэнзарнае вылічэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многагало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галоў. Многагаловы змей. // Які складаецца з мноства людзей або жывёл. Многагаловы натойп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубказу́б, ‑а, м.

Афрыканскае млекакормячае з дробным шчаціннем на целе і зубамі ў форме мноства тонкіх вертыкальных трубак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюралі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычны філасофскі погляд, паводле якога свет складаецца з мноства самастойных і незалежных адна ад адной сутнасцей.

[Ад лац. pluralis — множны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́л, -у і -а, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Нагрувашчванне, мноства чаго-н., што перашкаджае праходу, праезду.

Снежны з.

Расчысціць з. на дарозе.

2. -а. Прыстасаванне ў выглядзе жэрдкі для запірання варот, дзвярэй.

|| прым. зава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

селядзе́ц, -дца́, мн. -дцы́, -дцо́ў, м.

Невялікая марская прамысловая рыба, якая ўжыв. ў ежу ў засоленым ці вэнджаным выглядзе.

Сярэднесалёны с.

◊

Як у бочцы селядцоў — пра мноства людзей у цесным памяшканні (разм.).

|| прым. селядцо́вы, -ая, -ае.

С. промысел.

Сямейства селядцовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вара́ва ’мноства’ (Мат. Гом.). Гл. арава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сегмента́цыя, ‑і, ж.

1. Дзяленне цела некаторых жывёл на шэраг участкаў — сегментаў.

2. Драбленне яйца на мноства клетак пры развіцці зародка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца турызмам. Яркае хараство берагоў і гарадоў, багатая гісторыя прыводзяць у Італію мноства турыстаў. «Полымя».

[Фр. touriste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)