наркало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем і лячэннем хвароб, выкліканых алкагалізмам, наркаманіяй і таксікаманіяй.

|| прым. наркалагі́чны, -ая, -ае.

Н. дыспансер.

Н. кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отарыналарынгало́гія і оталарынгало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, што займаецца захворваннямі вуха, горла, носа і іх лячэннем.

|| прым. отарыналарынгалагі́чны, -ая, -ае і оталарынгалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анкало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае пухліны і метады іх лячэння.

[Ад грэч. onkis — уздутасць і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

венерало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая займаецца вывучэннем і лячэннем венерычных хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і метады яго лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтгенало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем прымянення рэнтгенаўскіх прамянёў для даследавання ўнутраных органаў, для дыягностыкі захворванняў і іх лячэння.

|| прым. рэнтгеналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стаматало́гія, -і, ж.

1. Раздзел медыцыны, які вывучае захворванні органаў поласці рота, сківіц і сумежных участкаў.

2. Стаматалагічная паліклініка або стаматалагічнае аддзяленне.

|| прым. стаматалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардыяло́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае сардэчныя хваробы і метады іх лячэння.

[Ад грэч. kardía — сэрца і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгало́гія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел медыцыны, які вывучае анатомію, фізіялогію і хваробы гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флебало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем хвароб вен і іх лячэннем.

[Ад грэч. phleps, phlebós — жыла і logos — навука, вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)