цытрамо́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры галаўных болях, неўралгіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеніцылі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі.

[Лац. penicillum — мяцёлка, гронка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэптацы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Лекавы сродак, які выкарыстоўваецца пры стрэптакокавых захворваннях.

[Ад слова стрэпта (кок) і лац. caedere — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфідзі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца пры лячэнні захворванняў, выкліканых кокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транквіліза́тар, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які знімае нервовае ўзбуджэнне, пачуццё трывогі, страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урада́н, ‑у, м.

Лекавы сродак, які садзейнічае выдзяленню з арганізма мачавой кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэта́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсулі́н, -у, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак для рэгулявання вугляводнага абмену ў арганізме.

|| прым. інсулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спермі́н, ‑у, м.

Выцяжка з семявых залоз жывёл, якая ўжываецца як лекавы сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфазо́л, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца пры захворваннях, выкліканых кокамі і бацыламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)