пеніцылі́н, ‑у,
Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі.
[Лац. penicillum — мяцёлка, гронка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пеніцылі́н, ‑у,
Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі.
[Лац. penicillum — мяцёлка, гронка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)