рудаўпраўле́нне, ‑я, н.

Орган кіравання рудніком або некалькімі руднікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэспу́бліка, ‑і, ДМ ‑ліцы, ж.

Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўныя дзяржаўныя ўлады выбіраюцца на пэўны тэрмін, а таксама краіна з такім дзяржаўным ладам.

•••

Буржуазная дэмакратычная рэспубліка — форма дзяржаўнага кіравання, пры якой сапраўдная ўлада належыць буржуазіі.

Народная дэмакратычная рэспубліка — форма дзяржаўнага кіравання сацыялістычнага тыпу, палітычную аснову якой складаюць народныя сходы і народныя саветы.

Савецкая сацыялістычная рэспубліка — форма дзяржаўнага кіравання, калі ўся ўлада належыць працоўным у асобе Саветаў народных дэпутатаў, якія складаюць палітычную аснову дзяржавы.

[Лац. respublica.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мана́рхія, -і, мн. -і, -хій, ж.

Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе — манарху, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

○

Абсалютная манархія — дзяржава, у якой уся ўлада належыць толькі манарху.

Канстытуцыйная манархія — форма дзяржаўнага ладу, пры якім улада манарха абмежавана канстытуцыяй.

Саслоўная манархія — форма феадальнай дзяржавы, пры якой улада манарха спалучаецца з органамі саслоўнага прадстаўніцтва дваран, духавенства і гараджан.

|| прым. манархі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міністэ́рства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Орган дзяржаўнага кіравання асобнай сферы дзейнасці.

М. культуры.

2. зб. У сістэме парламентарызму: састаў міністраў дадзенага ўрада.

|| прым. міністэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтапіло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Прыстасаванне для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэакра́тыя, ‑і, ж.

Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.

[Грэч. theos — бог і krátos — сіла, улада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлемеханіза́цыя, ‑і, ж.

Выкарыстанне сродкаў тэлевізійнай сувязі для кіравання вытворчымі працэсамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. зб. Прыборы, інструменты, прыстасаванні для якога-н. занятку.

Рыбалоўная с.

2. звычайна мн. Канат, вяроўка, якія служаць для кіравання парусамі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэльтапланеры́зм, ‑у, м.

Тэорыя і практыка кіравання дэльтапланамі; майстэрства лятання на дэльтапланах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́барнасць, ‑і. ж.

Замяшчэнне пасад шляхам выбараў. Выбарнасць органаў кіравання і кантролю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)