тэакратыя, ‑і,
Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.
[Грэч. theos — бог і krátos — сіла, улада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэакратыя, ‑і,
Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.
[Грэч. theos — бог і krátos — сіла, улада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)