гразелячэ́нне, ‑я, н.

Лячэнне гразямі. Курс гразелячэння. Ілавае гразелячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапедэўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прапедэўтыкі. Прапедэўтычны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факультаты́ў, ‑тыва, м.

Разм. Неабавязковы для наведвання, звышпраграмны вучэбны курс.

[Лац. facultas — магчымасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Вуснае выкладанне вучэбнага прадмета або якой-н. тэмы выкладчыкам вышэйшай навучальнай установы.

Прафесар чытаў лекцыі ў БДУ.

2. Частка вучэбнага прадмета, якая выкладаецца ў вуснай форме.

Курс лекцый па гісторыі Беларусі.

3. Публічнае чытанне на якую-н. тэму.

4. Друкаваны курс публічных чытанняў, а таксама запісы па якім-н. прадмеце выкладання.

Лекцыі па літаратуры.

|| прым. лекцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знешнепаліты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да знешняй палітыкі. Знешнепалітычны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрама́т, ‑у, М ‑маце, м.

Разм. Супраціўленне матэрыялаў (пра вучэбны курс).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факультаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Неабавязковы; які даецца на выбар. Факультатыўны курс лекцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вэ́ксальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вэксаля. Вэксальнае абавязацельства. Вэксальны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітгра́мата, ‑ы, ДМ ‑мэце, ж.

Кароткі курс асноўных, першапачатковых палітычных ведаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валю́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валюты ​1. Валютная палітыка. Валютны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)