Куды́ ’ў якім напрамку?’ (ТСБМ, Нас., Шат., ТС, Сл. паўн.-зах., Яшк., З нар. сл., Грыг., Мал., Касп., Ян.). Укр. куди, рус. куда ’тс’, ст.-слав. кѫдоу, балг. къде, серб.-харв. ку̏д, славен. kód, польск. kędy, чэш. kudy, палаб. vuötkǫd ’адкуль’. Да прасл. kǫdy. Прасл. ot‑kǫdъ ’адкуль’ добра суадносіцца са ст.-прус. is‑quendau ’тс’. Такім чынам, балта-славянскае *kondau можна суаднесці з лац. unde ’адкуль’ (з *kunde, параўн. лац. alicunde, necunde) (параўн. Бернекер, 674; Траўтман, 111; ESSJ Sg, Sv. 2, 371; Тапароў, I–K, 77–79).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
укати́ть сов.
1. (угнать, катя) пакаці́ць; (выкатить) вы́каціць, мног. павыко́чваць; (откатить) адкаці́ць, мног. паадко́чваць; (куда-л.) закаці́ць, мног. пазако́чваць;
2. (уехать) разг. пае́хаць; (выехать) вы́ехаць; (отъехать) ад’е́хаць; (куда-л.) зае́хаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заво́зіць несов.
1. (доставлять куда-л.) завози́ть, отвози́ть; (отправлять куда-л. далеко — ещё) увози́ть;
2. торг. (привозить) завози́ть; забра́сывать;
3. (за что-л.) завози́ть;
1-3 см. заве́зці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выво́зіць несов., в разн. знач. вывози́ть; (отправлять куда-л. — ещё) увози́ть; см. вы́везці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кра́тацца несов., разг.
1. (сдвигаться с места, направляться куда-л.) тро́гаться;
2. шевели́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отвезти́ сов.
1. (куда-л.) заве́зці, мног. пазаво́зіць;
2. (на некоторое расстояние) адве́зці, мног. паадво́зіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тро́нутьсяI сов. (сдвинуться с места, направиться куда-л.) ру́шыцца, крану́цца; см. тро́гатьсяI 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укати́ться пакаці́цца; (выкатиться) вы́каціцца, мног. павыко́чвацца; (откатиться) адкаці́цца, мног. паадко́чвацца; (куда-л.) закаці́цца, мног. пазако́чвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лы́жачнік м.
1. ложка́рь, ло́жечник;
2. пла́нка с вы́резами, куда́ вставля́ют ло́жки и ви́лки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
яздо́к, род. ездака́ м., в разн. знач. ездо́к;
◊ не я. — (куды) не ездо́к (куда)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)