пару́піцца (аб кім, чым) сов. позабо́титься; пораде́ть (кому, чему, о ком, чём)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Камлы́га ’вялікі бясформенны кавалак, абломак цвёрдай масы, ком, глыба зямлі’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Др.-Падб., Яшк.), зборн. камлы́жжа ’камякі мёрзлай зямлі’ (Яўс.; бялын., Янк. I; Нас.), камлы́жына ’сухі ком зямлі на раллі, не разбіты бараной’ (Мядзв.), камлы́шка ’тс’ (Бяльк.), камлы́жыць ’рабіць шар з чаго-небудзь мяккага’ (Нас.). Утворана, відавочна, ад камлаты (гл. камель 2) пры дапамозе экспрэсіўнага суфікса ‑ыга (як касты́га < касцяны гузік; Сцяцко, Афікс. наз., 182).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ко́мкаць 1 ’камячыць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.). Гл. ком 1.
Ко́мкаць 2 ’прагна есці булку, пірог’ (Нар. лекс., Сержп. Грам.). Гл. комшыць, комсаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даве́двацца несов.
1. узнава́ть; разузнава́ть;
2. (аб кім, чым, пра каго, што) справля́ться (о ком, чём), осведомля́ться (о ком, чём); навеща́ть, посеща́ть, прове́дывать;
1-3 см. даве́дацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Камок ’кавалак гразкай зямлі, цеста; скамечаны ў камяк воск’ (Бяльк., ТСБМ, Сержп. Прымхі, Інстр. I, Др.-Падб.; віл., З нар. сл.), да ком (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
га́ла ж., разг.
1. (о местности) го́лое простра́нство;
2. кру́глый ком, шар (скатанный)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жані́цца (з кім) несов. жени́ться (на ком);
◊ паку́ль ж., загаі́цца — до сва́дьбы заживёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старча́к, -ка́ м., в разн. знач. тычо́к;
кла́сці цэ́глу ~ко́м — класть кирпи́ч тычко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыко́мкаць экспр. ’пазабіваць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да ко́мкаць ’камячыць’, якое ад ко́м (гл.) з экспрэсіўным пераносам значэння ’збіць у камяк’. Параўн. рус. смал. прико́мкать ’завалодаць чужым, прысвоіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дапыта́цца (каго, чаго, што) сов. разузна́ть (что, о ком, чём); допыта́ться (о ком, чём);
д. ў чалаве́ка, хто ён — разузна́ть (допыта́ться) у челове́ка, кто он;
д. пра́ўды — разузна́ть пра́вду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)