бру́дны, -ая, -ае.

1. Нячысты, з брудам на паверхні, засмечаны.

Брудныя рукі.

2. Пра колер: невыразны, няяркі, нячысты.

Б. колер.

3. перан. Пазбаўлены маральнай чысціні, агідны.

Брудная душа.

|| наз. бру́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́бавы, -ая, -ае.

Сіні, з густым яркім адценнем.

Кубавая фарба.

К. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зліня́лы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы.

Злінялая хусцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднакаляро́вы і аднако́лерны, -ая, -ае.

Афарбаваны ў адзін колер, аднатонны.

Аднаколерная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палавы́², -а́я, -о́е.

Які мае бледна-жоўты колер.

Збажына ўжо стала палавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўцізна́, -ы́, ж.

Жоўты колер, жоўтае адценне чаго-н.

У твары з’явілася ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́мавы, -ая, -ае.

1. гл. крэм.

2. Белы з жаўтаватым адценнем.

К. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барвя́нец, -нцу, м.

Густа-чырвоны, пурпуровы колер.

Дрэвы змянілі зялёны ўбор на б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́ры

колер

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́ры бу́рая бу́рае бу́рыя
Р. бу́рага бу́рай
бу́рае
бу́рага бу́рых
Д. бу́раму бу́рай бу́раму бу́рым
В. бу́ры (неадуш.)
бу́рага (адуш.)
бу́рую бу́рае бу́рыя (неадуш.)
бу́рых (адуш.)
Т. бу́рым бу́рай
бу́раю
бу́рым бу́рымі
М. бу́рым бу́рай бу́рым бу́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́бавы

колер

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́бавы ку́бавая ку́бавае ку́бавыя
Р. ку́бавага ку́бавай
ку́бавае
ку́бавага ку́бавых
Д. ку́баваму ку́бавай ку́баваму ку́бавым
В. ку́бавы (неадуш.)
ку́бавага (адуш.)
ку́бавую ку́бавае ку́бавыя (неадуш.)
ку́бавых (адуш.)
Т. ку́бавым ку́бавай
ку́баваю
ку́бавым ку́бавымі
М. ку́бавым ку́бавай ку́бавым ку́бавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)