костю́м касцю́м, -ма м., гарніту́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́чный фра́чны;

фра́чная па́ра фра́чны касцю́м (гарніту́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцюмава́ць

‘апрануць (апранаць) у маскарадны касцюм каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касцюму́ю касцюму́ем
2-я ас. касцюму́еш касцюму́еце
3-я ас. касцюму́е касцюму́юць
Прошлы час
м. касцюмава́ў касцюмава́лі
ж. касцюмава́ла
н. касцюмава́ла
Загадны лад
2-я ас. касцюму́й касцюму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час касцюму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касцюмава́ць

‘апрануць (апранаць) у маскарадны касцюм каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. касцюму́ю касцюму́ем
2-я ас. касцюму́еш касцюму́еце
3-я ас. касцюму́е касцюму́юць
Прошлы час
м. касцюмава́ў касцюмава́лі
ж. касцюмава́ла
н. касцюмава́ла
Загадны лад
2-я ас. касцюму́й касцюму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час касцюмава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Гарні́тар ’касцюм’. Гл. гарніту́р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарніту́р ’гарнітур’ (БРС), ’від тканіны’, ’шаўковая тканіна’ (Нас.), гарні́тур ’касцюм’ (Касп.), гарні́тар ’касцюм’ (Шат.), гарні́дар ’гарнітур, касцюм’ (Сл. паўн.-зах.). Слова гарніту́р, як і рус. гарниту́р, запазычана з ням. Garnitur (< франц. garniture). Гл. Фасмер, 1, 394. Гарніту́р у значэнні ’від тканіны, шаўковая тканіна’, рус. гарниту́ра, гарниту́р ’тс’ (таксама граниту́р, галенту́р, гарлету́р) < франц. gros de Tours (Фасмер, там жа). Гарні́тур, гарні́тар ’касцюм’ гарні́дар < польск. garnitur ’тс’ (гл. Шат., Сл. паўн.-зах.). Параўн. Кюнэ, Poln., 56.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скра́дваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак., што.

Рабіць менш выразным, непрыкметным.

Касцюм скрадвае недахопы фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

1. гл. камячыць.

2. Крыху скамячыць, змяць.

П. касцюм у дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасава́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.

Падыходзіць, адпавядаць каму-, чаму-н.

Табе вельмі пасуе гэты касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ніштава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Досыць добры, нядрэнны.

Н. касцюм.

2. Значны, немалы (па велічыні, колькасці).

Н. акраец хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)