ко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і каляровы (у 1 знач.). Колерны здымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпарцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да рэпарцёра. Рэпарцёрскі здымак. Рэпарцёрская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рентге́новский рэнтге́наўскі;

рентге́новские лучи́ рэнтге́наўскія прамяні́;

рентге́новский сни́мок рэнтге́наўскі зды́мак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазіты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м. (спец.).

Здымак з негатыва, што дае адлюстраванне, светлыя і цёмныя часткі або колеры якога адпавядаюць іх размеркаванню ў рэчаіснасці.

|| прым. пазіты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тапаграфіі, прызначаны для тапаграфіі. Тапаграфічная карта. Тапаграфічны здымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтге́наўскі, -ая, -ае.

1. У выразе: рэнтгенаўскія прамяні — нябачныя прамяні, што з’яўляюцца кароткімі электрамагнітнымі хвалямі, якія здольны пранікаць праз непразрыстыя прадметы.

2. Які мае адносіны да прымянення такіх прамянёў.

Р. здымак.

Рэнтгенаўская апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэнтге́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з атрыманнем і выкарыстаннем рэнтгенаўскіх прамянёў. Рэнтгенаўскі здымак. Рэнтгенаўская апаратура. Рэнтгенаўскія прамяні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаапара́т, ‑а, М ‑раце, м.

Апарат для здымак і паказу кінафільмаў. Змоўк кінаапарат, у зале загарэлася святло. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотааб’екты́ў, ‑тыва, м.

Аб’ектыў фатаграфічнага апарата. Відаць, загадвалі яму [юнаку] спецыяльна глядзець у фотааб’ектыў, калі рабілі гэты здымак. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фатагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных пласцінках, плёнках.

Каляровая ф.

2. Здымак, атрыманы такім спосабам.

Студэнцкая ф.

3. Майстэрня, установа, дзе займаюцца фатаграфаваннем.

|| прым. фатаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)