напо́лнить сов. напо́ўніць, мног. панапаўня́ць; (заполнить до предела) запо́ўніць, мног. пазапаўня́ць; (налить) налі́ць, мног. паналіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запалане́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ло́нены; зак.

1. каго-што. Узяць у палон; скарыць, пазбавіць незалежнасці.

З. народ.

З. сэрца дзяўчыны (перан.).

2. што. Заняць, запоўніць сабой якую-н. прастору.

Натоўп запаланіў увесь двор.

Трывога запаланіла ўсё нутро (перан.).

|| незак. запаланя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазапаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Запоўніць, заняць чым‑н. усё, многае. Пазапаўняць бочкі вадою.

2. Упісаць куды‑н. усе, многія звесткі. Пазапаўняць табелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

1. Доўга варачы, давесці да поўнай гатоўнасці.

2. Спец. Запоўніць зварное шво расплаўленым металам.

3. і без дап. Варыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красво́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Гульня-задача, у якой фігуру з перакрыжаванымі радамі клетак патрэбна запоўніць літарамі так, каб па вертыкалях і гарызапталях атрымаліся пэўныя словы. Разгадаць красворд.

[Англ. cross-word.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́ціць, ‑смечу, ‑смеціш, ‑смеціць; зак., што.

Запоўніць, забрудзіць смеццем. Засмеціць двор. Засмеціць падлогу. // Вырасшы ў вялікай колькасці, заглушыць іншыя расліны (пра пустазелле). Пустазелле засмеціла пасевы. // Сапсаваць непатрэбнымі прымесямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Выпусціўшы тавару болей, чым патрабуе рынак, сабраць яго ў вялікай колькасці.

2. Запоўніць, заваліць таварам, не пушчаным у абарот. Затаварыць склады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрузі́ць, -ужу́, -у́зіш, -у́зіць; -у́жаны; зак.

1. гл. грузіць.

2. перан., каго-што. Запоўніць работай, даць работу ў патрэбнай колькасці.

З. трактары на поўную змену.

З. выкладчыка.

|| незак. загружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.; да 1 знач. — спец.).

|| наз. загру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анке́та, ‑ы, ДМ ‑кеце, ж.

Апытальны ліст для збору пэўных звестак. Пасля гэтых імклівых пытанняў Філістовічу далі запоўніць анкету. Паслядовіч. [Бародка] уважліва і з цікавасцю перачытаў анкету, біяграфію. Шамякін.

[Фр. enquête.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Напоўніўшы бутам, замацаваць; запоўніць, заваліць чым‑н. Забутаваць фундамент дома. □ Раж забутуюць каменнем і жвірам, і ён трывала стане на дно ракі ў аснову будучай перамычкі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)