пяцідзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца пяць дзён. Пяцідзённы адпачынак. Пяцідзённы паход. // Разлічаны на пяць дзён. Пяцідзённае заданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йдэр, ‑а, м.

Ваенны карабель, які мае заданне самастойна весці баявыя аперацыі, галоўным чынам знішчаць варожыя судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выканаць больш, чым было прадугледжана планам, заданнем. Перавыканаць абавязацельствы. Перавыканаць зменнае заданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадо́му нареч.

1. домо́й;

2. на́ дом;

даць зада́нне д. — дать зада́ние на́ дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэ́тавы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на дасягненне якой‑н. мэты. Мэтавае заданне. Мэтавая ўстаноўка. // Прызначаны для пэўнай мэты. Мэтавае фінансаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфранці́цца, ‑франчуся, ‑францішся, ‑франціцца; зак.

Разм. Адзецца па-святочнаму, франтавата; разадзецца. — А ты куды гэтак расфранціўся? На заданне? Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. толькі мн. Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць якія-н. жартоўныя даручэнні.

Гуляць у фанты.

2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.

3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фант, ‑а, М ‑нце, м.

1. толькі мн. (фа́нты, ‑аў). Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць тыя ці іншыя жартаўлівыя заданні. Вечар скончыўся гульнямі. Селі гуляць у «фанты». Колас.

2. Прадмет, уладальніку якога паводле жараб’ёўкі прызначаецца як штраф пэўнае, звычайна жартаўлівае, заданне. // Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.

[Ад ням. Pfand — заклад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.).

В. план.

В. абяцанне.

В. загад.

2. Праспяваць, сыграць, станцаваць.

В. песню, танец.

|| незак. выко́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выкана́нне, -я, н.

Праверка выканання.

Прывесці ў выкананне.

Культура выканання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.). Выканаць план. Выканаць абяцанне.

2. Праспяваць, сыграць, станцаваць. Выканаць песню, танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)